Türk lirası milli paramız. Onun gücü, ardındaki ekonomi kadar bizim kendi paramıza itibarımızdan gelir. Eğer böyle bir kaygı taşımaz isek elin dövizi gelir, liranı pul yapar. 6 sıfırlı milyonluk banknot henüz hafızalarımızdan silinmiş değil.
Son döviz atağından sonra gördük ki algı operasyonları, finansal saldırılar yanı sıra bazılarımız doların ateşine benzin taşımış... Zorunlu olmamasına rağmen döviz talep etmiş, lirasını dolara çevirmiş...
Merkez, başta faiz olmak üzere elindeki silahlarla şu anda dövizi dizginledi. Devamında, daha dinamik finansal istikrar için gayret edeceğini açıkladı.
Hükümet zaten dövizdeki oynaklığın yakın takipçisi ve piyasa ile inatlaşmadan bu mücadelenin süreceği beyanı var.
Burada benim dikkat çekmek istediğim şudur: 100 $'lık ihracat için 65 $'lık ithalata zorunlu olma halimiz, acilen masaya yatırılmalıdır. Enerjiden telefona, gıdadan tüketim mallarına hatta tekstil cenneti ülkemizde takım elbiseye dek dövize bu kadar iştahlıysan, lira ne yapsın?
Türkiye, ihracatın kilogram değerinde belli bir düzeyi yakalama gayretinde... Ben bunu gerekli bulmakla birlikte yeterli bulamıyorum.
Zira halen 1.5 $ düzeyindeki kilogram içindeki dövize bağımlılığımız ne durumdadır?
Bugün yerli ve milli duruş sergileyenlerimize şükran borçluyuz. Lirayı korumak için 15 Temmuz'da bir haftada 9 milyar $ bozdurup TL'yi koruyan da bizleriz. Ancak lirayı koruma refleksini kurumsallaştırmadıkça benzer saldırılardan sonra hasar tespitini gördükçe daha çok üzüleceğiz.
Netice: Lira, gücünü bizden alır. Bizim ürettiğimiz, güçlendirdiğimiz ekonomiden ve ona itibarımızdan... Eğer biz bu gücü ona aktarmaz ve dövizle flörtü sürdürürsek bunu bizim için başkaları yapmayacaktır.