Çin'in Zhejiang eyaletinin Yuyao kentinde dün sona eren çok ilginç bir toplantı vardı; 5'inci Çin Robot Zirvesi... Tartışılan konu; robot endüstrisine siyasi desteğin artırılması ve yapay zekâ ile robot bütünleşmesinin sosyo-kültürel ve etik sorunları...
Peki, bunun neresi önemli?
Geçen yıl dünyada 24 milyar $ robotlara harcandı.
Küresel imalat sanayiinde her 1000 kişiye 7 robot düşüyor.
Beklenti, fazla uzak olmayan bir gelecekte, robot sayısının insan sayısını yakalayıp geçeceği yönünde... Tıpkı cep telefonunda olduğu gibi...
Bunlardan bize ne?
Derdim, bizim henüz inovasyonu toplum olarak içselleştiremezken dünyada yükselen yeni dalgadan haber vermek...
2023 hedefleri konulurken Türkiye İhracatçılar Meclisi'nin ülke gündemine sokmayı başardığı inovasyon (yenileşim) toplumun her kesimince geniş kabul gördü fakat günlük hayatın doğal parçası haline getirmede ne yazık ki geciktik.
Geçenlerde bir pizza zincirinin "inovasyon merkezi" binası gördüm.
Sevindim. Pizzacı dahi inovasyon diyorsa, bir yerlere geliyoruz umudu yeşerdi bende. Fakat AR'aştırdığımız halde GE'liştiremeyişimizin kültürel kodlarını hatırlayıverdim.
Farklı olandan KORKU, bize benzemeyenden NEFRET, rakiple düello yerine PUSU, akıl yerine KURNAZLIK, sabır yerine TELÂŞ, merak yerine BİAT, bilgi yerine KANAAT ve özgün yerine TAKLİT...
Oysa dünya, robotlarla insanların sosyo-kültürel ilişki ve çatışma alanlarını tartışma çağına çoktan geçmiş, Çin, bu zirvelerden 5'incisini dahi geride bırakmış.
Önerim, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın riyasetinde, ülkemizin bir an önce robot ve yapay zekâ alanında çalışacak özgün kurumlarını oluşturması ve buralarda en yetkin bilim insanlarımızın bir an önce konuşlandırılmasıdır.
Elin silahıyla vatan korunmaz, elin gıdasıyla halk doyurulmaz, elin yapay zekâsıyla üretim yapılamaz. Bunu biz yapmaz isek bizim için başkaları yapmayacaktır.
