Türkiye, edilgen ülke grubundan çıkmıştır.
Bunu Başbakan Binali Yıldırım söylüyor:
"Ne demek edilgen ülke? Birisi bir şey söyler 'şöyle hizaya geç.' Sen de hizaya geçersin. Şimdi Türkiye diyor ki 'o sırayı yanlış yaptın, şu tarafta duracaksın.' Yani sürece tabi olan değil, sonucu belirleyen ülke." Edilgen ülke, izin verilen kadar büyüyendir. Doğrusal büyümeye razı olandır. Yeni şeyler yaparak zıplamasına izin verilmeyendir. Bizler %7 civarında yüksek büyüme ile gide duralım, bizim zıplayarak büyümeye ihtiyacımız var. Ancak bu sayede edilgenlikten etken ülke sınıfında daim oluruz.
Ne mi demek istiyorum? Proje bazlı teşvik sistemiyle Türkiye'yi zıplatacak 19 şirketin 23 projesine dair yazdık, çizdik. İhracatı artırıp ithalatı azaltan, cari açığı indiren, istihdamı nitelikli hale getirip öncü teknolojilerle dışa bağımlılığı azaltan...
Bunlar için 135 milyar lira harcayacağız.
Niyetimiz ülkeyi zıplatarak büyütmek ise elimizin altında pek çok farklı potansiyeli de göz önünde bulundurmalıyız. Sorunumuz darı ambarı üzerinde açlıktan ölen tavuk olmak... Nasıl bir duygudur acaba? Misal vereyim, size de yaşatayım.
Zira ben bunu çok sık yaşıyorum...
Misal Allah fındık bitkisinin üçte ikisini bu coğrafyaya bahşetmiştir ama borsası Avrupa'da, kârı dışarıdadır. En bereketli yılda Türkiye 2.5 milyar $ kazanır ama bizden aldığı fındıkla yasal uyuşturucu Nutella'yı yapan Ferrero yılda 13 milyar euro elde eder.
Misal kayısı Malatya'nın simgesidir, endemiktir ve dünyadaki epidemikleri, lezzetinin yakınına yaklaşamaz.
Yine aynı döngü, bu zenginliğimiz için de geçerlidir. Dünyada kirazın baş üreticisiyiz ama en fazla pazarda satarız. Oysa Japonya sadece çiçeğinin (sakura) festivalinden turizm rekorları kırar.
Yerim bitti, sözümü tek öneriyle noktalayayım:
Fındık kartımızı kullanıp zıplayarak büyümek için neden Trabzon, Ordu, Giresun güçlerini birleştirip Ferrero'yu satın almayı düşünemez?
İşte farklı bir zıplama alanı size...