Yerli marka otomobil ardından lokomotif için de düğmeye basıldı. E5000 Elektrikli Lokomotif projesiyle 4 milyar $ ülkede kalacak ve 4 yıl sonra raylarda yerini alacak.
Arkadaşımız Selçuk Adıgüzel'in haberi, zihnimde çok eskilere dair Karakurt'u çağrıştırdı. 1958'de Eskişehir Cer Atölyesi, Demiryolu Fabrikası adıyla yeni ve büyük hedefler için organize edilir.

Bu hedef, 1961'de Türk işçi ve mühendislerinin şeref anıtı kabilinden Karakurt'u üretmektir.
Karakurt, 1915 beygir gücünde, 97 ton ağırlığında ve saatte 70 km hız yapabilen ilk lokomotifimiz olacaktır. Oldu da... Hatta ona küçük kardeş geldi ve Bozkurt'u ürettik, 25 yıl hizmet verdi.
Peki, sonrası? Uzun ve hazin bir öyküdür ama ben özetleyeyim; "burada yapılmışı var" diyenlere kandık, lokomotif üretmeyi, geliştirmeyi terk ettik. O kahraman mühendislerimizi de "hiç doğmamışa" çevirdik.
Üstelik Karakurt tek unuttuğumuz değildi.
30'larda uçak yapan Nuri Demirağ (ki kahrından öleli bugün tam 60 yıl oldu), çay tarımını başlatan Zihni Derin, Devrim otomobilimiz ve sanki "bekleme" tuşuna basılmış gibi 2000'lere kadar mola verişimiz...
Her ne kadar "icat çıkarma" diyen bir kültüre sahip olsak da...
Arada bir şeyler icat edebiliyoruz demektir bu. Fakat bununla da kalmıyor, kendi icadımızı yok ediyoruz. İlk denizaltı prototipi sayılan "pervaneli fıçıyı", Haliç'te şehzade sünnet düğünü eğlencesi olarak icat ettik. Daha sonra bu fıçının savunmada kullanım alanı olabileceğine bakmadan, mucidini ortadan kaldırdık.
Bugün beni sevindiren, toplumsal aşağılık kompleksimizden kurtulup, gemi, uçak, lokomotif gibi, daha önce "yurdum insanı yapamaz" söyleminden kurtulmamızdır.
Türkiye "yapamayız" diyen eski vesayetçi kafaların ve müstemlekecilerin çekim alanından kurtuldukça zihni özgürleşiyor ve daha büyük adımlara cesaret edebiliyor.