Bütçe açığından büyümeye ve işsizliğe dair rakamlar üzerinden, AB'nin bize dayattığı ancak kendisinin ıskaladığı kriterleri tutturduğumuz aşikâr.
Dünya Bankası ve BM ekonomistlerinin tahminlerine bakınca, bu AB'yi kıskandıran rakamların olumlu etkileri, bu yıl ve 2013'te de sürecek gibi görünüyor.
Bu durum şüphesiz bize "zaman kazandırdı" ve bizi bir "tercihin" eşiğine getirdi. Ya "ekonomi tıkırında" deyip kendi ezberlerimize hapsolacağız ya da "sürdürülebilir ayrışma" için 2012'yi "katma değer seferberliğine" dönüştüreceğiz.
Benim tercihim doğal olarak ikincisinden yana. Zira küresel krizden pozitif ayrışan Türkiye, bu süreçte kazandığı zamanı iyi değerlendirmeli. Ancak bunun farkındalığının artması gerekir.
Geçen yıl açıkladığımız Sanayi Strateji Belgesi, 2014'e kadar, orta ve yüksek teknolojili mal üretiminde artış öngörüyordu. 2011'de rekor rakamlar ve alkış sesleriyle bu stratejinin ilk yılını heba ettik.
Cari açığı yönetmek ve ihracatın niteliğini artırmak için kamu, "teşvik" hazırlığında. Bu, gerekli ama yetersizdir. Yeter şart, sanayicinin daha nitelikli üretim tercihinde yatıyor.
2012'de büyüme rakamları üzerinden kazanılan zamanın değerlendiriliyor olması ise, "sürdürülebilirlik" unsurlarıyla sağlanabilir. İç talebi 2B, kentsel dönüşüm, mütekabiliyet ile canlandıracağız. Bunu yaparken ticaret kanunu ile gündemimize gelen yeni iş yapma kültürünü de hayata geçirmek şart.
İşsizliğin Avrupa'da yukarıya, Türkiye'de aşağıya doğru seyrettiği ortamda G-20 ülkeleri son 2 yılda 22 milyon yeni işsiz üretirken, biz 1.1 milyon yeni istihdam sağladık. Bunun da yolu, yeni pozisyonlar açmaktan, kısaca yatırımdan geçiyor.
Kazanılan zamanı "alkışla" geçirmek ya da "katma değeri" tırmandırmak... Tercihimiz kaderimiz olacak...