Somali'ye yardım, hayırseverlikten öte; insanlık görevidir. Sonuçta orada açlıktan ölenler vardır. Bu insanlık dramına karşı; duyan, bilen herkesin, bir "borcu" vardır. İnsanlık borcu diyebileceğimiz bu sorumluluğu yerine getirmede,
Sabah ve Kızılay öncülüğündeki girişim, gemiler dolusu "iyilik" kervanı oluşturdu.
Bir de bu süreçte; "durumdan vazife(!)" çıkaranlarımız oldu. 5 liralık SMS ile 5 kişilik bir ailenin bir öğünlük karnı doyarken, bu yardımı iletmede bazı operatörlerin para aldığı ortaya çıktı.
Oysa SMS üzerinden yardım toplamanın kolaylık ve etkinliğine seviniyor ve GSM operatörlerin de kurumsal katkısının, teknoloji desteği olduğunu düşünüyorduk.
Başka bir acı; Somali'ye yardımı, kendi şirketinin reklam faaliyeti olarak sunmak isteyenler üzerinden yaşanıyor. Afrika'dakilerin açlıktan ölmemek için gıda beklediği bu süreçte, yaptıkları üç beş kuruş yardımı, basın kampanyasıyla duyurmaya kalkanlar var.
Düşünmeye davet ediyorum; Afrikalı aç insanlara gönderdiği gıda kolisi Somali'ye varmadan, "bakın biz aç doyuruyoruuuz" içerikli basın bülteni, medya kurumlarına ulaşıyor.
Bu; nasıl bir zihin yapısıdır! Bu nasıl bir "insanlık onuru" ve kurumsal sorumluluktur?
Son haftayı, böyle davranan kurumları araştırmakla geçirdim. İsim vermeden aktaracağım gözlemim şudur; Bazı anlı şanlı firmalar, hizmet aldıkları cin fikir piar firmalarının önerisiyle Somali'deki açlara gıda yardımını, kendilerince "fırsata" dönüştürmüşler. Piar firması; "efendim oradakilere yardım yapalım ve bunu da çok geniş duyuralım" önerileri getirince, bazı firmalar bunu "insanlık onuruna aykırı bulup" reddetmiş ama çoğu; "açlık krizini" kendilerince "fırsata dönüştürmek" istemiş.
Açlık insanlık dramıdır ve reklam konusu olmamalıdır.