Geçtiğimiz gün Konya'da bir hekim, bir hastanenin güvenlik görevlisi tarafından öldürüldü.
Sosyal medyada kampanyalar düzenleniyor, grevler yapılıyor. Kamuoyu tepkili...
İnsanların bir cinayeti "sebebi ne olursa olsun" diye lanetlemesi, üzüntülerini dile getirmesi, duyarlı olması normal.
Ancak yaşananı "Sistematik doktor düşmanlığı...", "Okumuş insanlar hedefte...", "Hekim cinayeti politiktir" gibi içi boş sloganlar eşliğinde tartışmayı iyi niyetle izah etmek mümkün değil.
Zira düpedüz bir cinayetle karşı karşıyayız.
Katil, maktulü mesleğine duyduğu nefretten, tıp fakültesini bitirdiği için ya da siyasi gerekçelerle öldürmüş değil. Şimdiye kadar böyle bir vakanın yaşandığını da duymadım.
Herkesin herkes hakkında her şey yazabildiği Twitter'da olayla ilgili dönen dedikodulara itibar edemeyiz. Ancak anlaşıldığı kadarıyla katil, bir yakınına yanlış tedavi uygulandığı gerekçesiyle cinayet işlemiş.
Evet, yukarıda sıraladığım söylemler, Türk Tabipleri Birliği gibi, PKK'nın hekimleri vatanına, halka hizmet ediyor diye öldürmesini "politik, sistematik" bulmayan çevrelere ait...
TTB'nin başında da en namlı hekim katili, ambulansları bile tarayarak sıfatını tescilleyen PKK'ya ve uzantılarına sempatisini gizlemeyen bir yönetim var.
Dolayısıyla dertlerinin hekimlerin canı ya da güvenliği olmadığını biliyoruz. Bu olayda da toplumu kutuplaştırmaya çalışıyorlar...
Çıkarları bir olan hasta ve hekimi, çıkar çatışması yaşayan uzlaşmaz taraflar olarak bölmeye çalışıyorlar.
Ne yazık ki dolaşıma soktukları algı etkili de oluyor.
***
Sağduyulu diye bildiğimiz Prof. Dr. Nevzat Tarhan bile yaşanan cinayetin sebepleri arasında ilk olarak şunu sayıyor:
"Türkiye'de üst yönetimin hekimleri değersizleştirici söylemleri..."
Yapmayın Nevzat Hocam... Görev süresi pandemi gündemiyle geçen Sağlık Bakanı Fahrettin Koca döneminde hekimler el üstünde tutuldu. İş yükü artan sağlık personeli onurlandırıldı. Adları hastanelere, yollara verildi. Meslekleri tüm dünyada en prestijli günlerini yaşıyor.
E haliyle sorunun sebebi yanlış bir düzlemde arandığı için çözüm önerileri de ona göre oluyor...
Örneğin cinayeti Twitter'dan, "Doktorlara saldıranlara öyle cezalar verilsin ki, bir daha hiç kimse doktora saldırmayı aklından bile geçirmesin!.." şeklinde yorumlayan Sabah yazarı Salih Tuna'nın yaptığı gibi.
Doktora saldırana, avukata, eczacıya, gazeteciye, kasaba, manava, askere, polise, işsize saldırana göre daha az ceza verilmiyor ki. Tam aksine...
Bildiğiniz üzere Bakan Koca döneminde "Sağlıkta Şiddet Yasası" çıkarıldı. "Beyaz kod" uygulaması gibi güvenlik tedbirleri olmadığı kadar sert uygulandı. Yani doktora saldırana daha ağır cezalar verilmesinin yolu açıldı.
Hatta ben de bu köşede gelen hasta şikâyetleri üzerine Bakan Koca'ya, "Siz hastaların da bakanısınız" diye hatırlatmalar yaptığımı hatırlıyorum.
Ama görüldüğü üzere bunca pozitif ayrımcılık sorunu bitirmeye yetmedi.
***
Yetmez!
Çünkü ortada iddia edildiği gibi toplumun bir kesimini, cinsiyet grubunu, mesleği hedef alan bir şiddet dalgası yok.
Aynı dalga gelip trafikte şoförü de vuruyor, yeri gelince çocuğu, yaşlıyı, hayvanı da... Dün kim bilir kaç kişi öldürüldü?
İşe, cinsiyet ya da meslek ayrımı yapmadan, bireyin bedensel bütünlüğüne yönelik suçları etkili şekilde engelleyecek, cezalandıracak hukuki mekanizmaları tartışarak başlamalıyız.
Hukukta ayrıcalıklı yeni alanlar yaratmaya değil tam aksine eşitlik ilkesini etkin şekilde yaşama geçirmeye kafa yormalıyız.
Şiddete yeltenenin, birinin bedensel bütünlüğünü ihlal etmeyi aklından geçirenin, karşısında kim olursa olsun bir iki saat sonra karakoldan elini kolunu sallayarak çıkmayacağını, hayatının kayacağını bildiği hukuk devletlerinden biri olmalıyız.
Bu köşe yazısını aşağıdaki linke tıklayarak sesli bir şekilde dinleyebilirsiniz