Dünyaca ünlü bir ayakkabı markası Türkiye için bir reklam hazırlamış. Sosyal medyada "Türk kadınları bu reklamda klişelerle dalga geçiyor... kusursuz olmuş resmen" diyerek yayılan reklam filminde kadınların her işi yapabileceği canlandırılıyor.
Denk gelmeyenleriniz için bir sahneyi anlatayım gerisini siz tahmin edin.
Bir kadın mutfak tezgâhında hamurla uğraşırken görülüyor. Derken anlıyoruz ki meğer kadının elindeki un değil pudraymış. Halter kaldırmaya hazırlanıyormuş.
Eeee?
Bu mudur?
Kadınların erkeklerin yaptığı her işin üstesinden gelip gelemeyeceğine dair tartışma feodal tarım toplumlarıyla birlikte çok gerilerde kalmadı mı?
Şoför Nebahat filmleri 1960'arda çekiliyordu.
Artık toplumsal ve ekonomik hayatta başka sorunları olan kadının hak mücadelesini tekrar bu basit düzleme çekmek ajitasyon değil de nedir? Ve kime faydası vardır?
Evet, ünlü ayakkabı firmamızın ucuz iş gücü bulmak için gittiği ve kız erkek bolca çocuk işçi bulduğu Doğu Asya ülkelerinde hala böyle sorunlar olabilir...
Türkiye'nin kırsal bölgelerinde hala bu çağdışı tartışmalara takılıp kalmış bir azınlık da mutlaka vardır.
Ama zaten bildiğiniz üzere 1000 TL'ye spor ayakkabı satan firmamızın hedef kitlesi onlar olmadığı gibi konuştuğumuz da bir kamu spotu değil.
Kadınların erkeklerle birlikte muzdarip oldukları temel çelişkileri örten ve yegâne çatışma alanı olarak cinsiyetler arasındaki farklılıkları öne çıkartan bu vasatlık yalnızca beni mi rahatsız ediyor?
Erkek egemen söylemi karikatürize eden ve aslında kendilerini aşağılayan bu sömürüye kadınlar ne zaman itiraz edecekler?
Yeterlilikleri kanıtlamaları üzerine kurulan bu klişe dilden artık sıkılmadılar mı?

***

Kadın insan değil mi?

Bir de haber. Pek çok internet sitesinde aynı spotla çıktı:
"Kadın dayanışmasının resmi: Sevgilisi Emniyet'in önünde vurdu, arkadaşı elinden tuttu."
Haberin fotoğrafında da yerde yaralı halde yatan bir kadın ve onun elini tutan başka bir kadın görülüyor.
Zor durumda olan birine yardım etmek, destek olmak en temel insani vasıflarımızdan biridir. Eminim haberde bu asgari görevini yerine getiren kadın aynı şey bir erkeğin başına gelmiş olsaydı da farklı davranmazdı.
Kadın, erkek, çocuk, yaşlı, hayvan ayırmayan şiddeti bir gerçeklik olarak ele alıp topyekûn mücadele etmek varken bu arabesk duyarlılıkla zaman kaybediyoruz. Bir arpa boyu yol alamıyoruz.