2005 yılıydı. TEMA'nın kurucularından, 'Toprak Dedemiz' Hayrettin Karaca ile röportaj yapmak üzere randevulaştım. O hafta Karaca'nın Yalova'da gözü gibi baktığı Karaca Arboretum'una hırsızlar girmiş ve onlarca ağaç fidesini çalmıştı. "Benim ağaçlarımı çalanları yazıyorsunuz, oysa toprağı çalıyorlar, haberiniz yok" demişti.
"Kimler çalıyor toprağı" diye sorunca da şu cümleler çıkmıştı ağzından:
"Herkes! Çalmayan yok. Gidiyor, gidiyor şakası yok. Bu ülke gidiyor, haberiniz olsun. Toprağın yerine bir şey koyamazsınız. Bu toprak her saniye gidiyor. Şu an biz konuşurken neler kaybediyor. Bunun hesabı yok. Katrilyonlarca liradan dahi daha değerli toprak gidiyor ve bir daha geri gelmez. Açlığın, yoksulluğun, gelir dağılımındaki adaletsizliğin, çaresizliğin temelinde toprak var. Toplumsal barış topraktan gelir. Aç insanlarla barış kurulabilir mi? Toprak ne yapıyor? Her şeyi veriyor sana, işini, aşını veriyor. Öyle köylerimiz var ki geriye göç başladı. TEMA olarak projeler yaptık, şimdi istihdam yaratılıyor."
15 yıl önceki sohbetimizi hatırlatıp, genç kuşaklara bu ülkeden eşsiz insan, gerçek bir vatansever Hayrettin Karaca'nın geçtiğini duyurmak istedim. Karaca'nın vefatı sonrası her yerde kırmızı kazaklı fotoğrafları yayınlandı biliyorsunuz. İşte bu kırmızı kazağın da bir hikâyesi var...
O gün de kendisine "Sizi kırmızı kazaksız görmek mümkün değil, kaç tane var" diye sordum. "İki tane. Biri bu, diğeri de kapalı yakalı" dedi. Neden sürekli kırmızı kazak giydiğini sorduğumda da "Başka yok da ondan" cevabını verdi. Ben, Karaca trikolarının üreticisi olarak sadece iki kazağı olmasına şaşırınca "Çok vardı, onları verdim. Tüketmeye karşıyım. 'Karaca yıllarca' diye bir sloganımız vardı. Benimki de işte yıllandı. Üzerimdeki kazak 20 yıllık. Karaca'yı 50 yıl dahi giyenler, babadan oğula hatta toruna kalanlar var" dedi. Karaca'yı sattığı için pişman olup olmadığı sorusuna da şu yanıtı verdi: "O markaya bir şey olmaz. Karaca'yı büyütmek için çok savaş verdim ama kadere razı olacaksın. Tabii ki sahibi ben olup, markayı bugünlere getirmek isterdim ama o gücüm yok. Ben 1980'lerden sonra para kazanmamak için her türlü numarayı yapıyorum. Yeter artık para beni kullanamaz. Şimdi ben onu kullanıyorum."
Uzun röportajın hayat dersi niteliğindeki sözleri böyleydi. Hayrettin Karaca'yı rahmetle anıyorum.