Bugün Anneler Günü... Ne kadar kızsanız, hatta zaman zaman öfkenizi dışa vursanız dahi, unutmayın, "Ana gibi yar olmaz." İşinize müdahale eder gibi görünse dahi, onlar hep sizin iyiliğinizi düşünür.
Aşağıdaki satırlar, bugün hak vermeseniz bile, bir gün "Annem haklıymış" diyebileceğinizi gösteriyor.
Annem derdi ki: "Terli terli su içme." İçten içe kızardım ona.
Oyunun en tatlı yerinde, bu müdahale de niye?
Hastalanınca anladım ki, Annem haklıymış.
Annem derdi ki: "Sakın geç kalma." Meraklanırmış sonra...
İçten içe öfkelenirdim.
Gidenin dönmesini beklerken anladım ki, Annem haklıymış.
Annem derdi ki: "Odanı dağıtma." İçten içe karşı gelirdim ona.
Toparlamayı erteleyip dururken, hayatımı dağıttığım anlarımda anladım ki, Annem haklıymış.
Annem derdi ki: "Öfkende fakir ol, sevginde zengin." Önemsemezdim bu sözleri.
Kırdığım kalpleri telâfi edemediğimde anladım ki, Annem haklıymış.
Annem derdi ki: "Tek kişilik yaşama; bencillik olur" Sevilmezmişim sonra.
İçten içe güler geçerdim bu kelâma.
Yalnızlık ağır gelmeye başlayınca anladım ki, Annem haklıymış.
Annem derdi ki: "Doğal ol, yapmacık olma." İçten içe burun kıvırırdım.
Ezberlediğim hayat biçiminin tatsızlığını fark edip, rollerimi karıştırmaya başlayınca anladım ki, Annem haklıymış.
Annem derdi ki: "Gençliğinin kıymetini bil, geri gelmez bir daha." Yüzümdeki çizgiler, saçımdaki beyazlar zafer kazandıkça anladım ki, Annem haklıymış.
Annem derdi ki: "Bir dilek tut, gerçek olana kadar çabala." Hayatımı sorgulamaya başlayıp, sürekli yapamadıklarım aklıma geldiğinde anladım ki, Annem haklıymış... (Necla Sanlı'ya teşekkürler)