Hayat güzelliklerle dolu... Evlilikler de öyle. Ama acaba fark edebiliyor muyuz? İşte size bununla ilgili bir hikâye.
"Kocam mühendisti. Onunla, sakin tabiatını sevdiğim için evlenmiştim. Gel gör ki, 10 yıllık evlilikten sonra bu sükûnet beni yordu. Yavaş yavaş onu, romantizmden uzak, vurdum duymaz bir adam gibi görmeye başladım. Sonunda kararımı açıkladım: "Senden boşanmak istiyorum."
Şaşırmıştı. Sebebini sordu. "Bir sebebim yok, sadece sıkıldım" cevabını verdim.
Bütün gece ağzını bıçak açmadı; düşünüyordu. Bu hali, hayal kırıklığımı daha da arttırdı.
Sonunda sordu: "Seni caydırmak için ne yapabilirim?"
Zaten bütün mesele buydu. Sorunun cevabını kendisi bulup, beni kararımdan vazgeçirtmeliydi. Dedim ki: "Diyelim dağın tepesinde, tam da uçurumun kenarında bir çiçek var. O çiçeği bana getirmek için, düşmeyi, vücudunun bütün kemiklerinin kırılmasını göze alabilir misin?"
Yüzümü dikkatle inceledi ve "Sana bunun cevabını yarın vereceğim" dedi.
Bu cevapla, ümidim iyice kaybolmuştu. Bu adamda romantizmden eser yoktu. Ertesi sabah uyandığımda, mutfakta, masanın üzerinde bir not buldum. "Sevgilim" diye başlıyordu. "O çiçeği senin için koparmazdım." Kalbim yine kırılmıştı... Okuyamaya devam ettim: "Çünkü her zaman yaptığın gibi, bilgisayarın altını üstüne getirip çökerttikten sonra ağladığında, onu tekrar düzeltebilmek için ellerime ihtiyacım var. Anahtarları her zaman evde unuttuğunu bildiğimden, senden önce eve varabilmek için koşmam gerektiğinden bacaklarıma ihtiyacım var. Araba kullanırken yolunu kaybettiğinde, doğru yolu bulabilmek için gözlerime ihtiyacım var. Ama seni benden daha fazla seven varsa, gene de o uçuruma gidip, senin için o çiçeği koparırım bir tanem..."
Mektup şöyle tamamlanıyordu: "Mektubu okuyup ikna olduysan lütfen kapıyı aç canım. Çok sevdiğin susamlı ekmek ve taze sütle kapıda bekliyorum."
Koşarak kapıyı açtım; birbirimize sarıldık. Gözlerimden yaşlar akıyordu. O an anladım ki, kafamı ufak tefek şeylere takıp, kuruntu yaptığımdan dolayı ben hatalıydım. Sevgi illâ ki jestlerle ifade edilmez. Bazen, bir bakış, her şeyi anlatmak için yeterlidir."