Hz. Muhammed, her zamanki gibi meclisinde oturmuş ve dostları da etrafında halka şeklinde, onu bir yüzük taşı gibi ortaya almışlardı. Bu arada, eski elbiseli fakir bir adam, kapıdan içeriye girdi, etrafına bakındı; boş bir yer buldu, gitti oraya oturdu. İslâmi adetlere göre herkes hangi mevkide olursa olsun bir toplantıya katılınca, nerede boş yer bulursa hemen oraya oturur. Ama yanına iliştiği zengin adam rahatsız oldu. Elbisesini toplayarak ondan biraz uzaklaştı. Bu hareketi gören Peygamber Efendimiz, zengin adama dönerek sordu:
- Fakirliğinden sana bir şey geçer diye mi korktun?
- Hayır ya Resulallah.
- Servetinden ona bir pay düşer diye mi korktun?
- Hayır ya Resulallah.
- Elbiselerin kirlenir diye mi korktun?
- Hayır ya Resulallah.
- O halde niçin yanından uzaklaşıp bir kenara çekildin?
- Yanlış bir iş yaptığımı ve hata ettiğimi itiraf ediyorum. Şimdi bu hatamın telâfisi için servetimin yarısını bu Müslüman kardeşime vermeye hazırım. Çünkü ona karşı yanlış bir hareket yaptım. Beni bağışlayın ya Resulallah.
Eski giyimli adam müdahale etti:
- Fakat ben bunu kabul etmeye hazır değilim. Cemaat bir ağızdan sordu:
- Niçin?
- Çünkü bir gün beni de gurur ve kibirin sarmasından, bir Müslüman kardeşime, bu gün bu şahsın bana yaptığı gibi, aynı hareketi tekrarlamaktan çekiniyorum.