Kara Kuvvetleri Komutanlığı'na getirilmesi düşünülen Atilla Işık, istifa edince yeni bir tablo ile karşı karşıya kaldık. Işık'ın istifası, askerdeki memnuniyetsizliğin bir tezahürü sayılmalı. Ama şu anda, bunun kişisel bir karar olup olmadığını bilmiyoruz. Bir ihtimal, Atilla Işık, Hasan Iğsız'ın haksız bir muameleyle karşılaştığını düşünüp, tavrını koymuş olabilir. Diğer kuvvet komutanlarıyla birlikte ve Genelkurmay Başkanı'nın telkini altında da hareket etmiş olabilir. Buna "mahalle baskısı" da diyebiliriz.
Son Şura ile 2. Ordu Komutanlığı'ndan Jandarma Genel Komutanlığı'na atanan orgeneral Necdet Özel'in, Kara Kuvvetleri Komutanlığı'na kaydırılması mümkün. Ama bu durumda da şöyle bir sorun ortaya çıkıyor: Kara Kuvvetleri Komutanlığı'nda ancak 2 sene kalabiliyor ve sonra da Genelkurmay Başkanlığı'na atanmadığı takdirde emekliye sevk ediliyor. Müstakbel Genelkurmay Başkanı Işık Koşaner'in bu makamda 3 senesi var. Dolayısıyla, Necdet Özel, bugün Kara Kuvvetleri Komutanı olsa, Genelkurmay Başkanlığı şansını kaybedecek. Org. Necdet Özel açısından, Kara Kuvvetlerine atanmasında işte böyle bir sakınca mevcut. Jandarma Genel Komutanlığı'nda kalması onun lehine. Zira, bu şekilde, en geç 2012'de, Kara Kuvvetleri Komutanlığı'na; 2013'te de Genelkurmay Başkanlığı'na gelebilecek.
Saldıray Berk de Kara Kuvvetleri Komutanı olabilir. Lâkin, Hasan Iğsız'a karşı çıkan siyasi iktidarın, adı Ergenekon şüphelileri arasında geçen Org. Berk'e yeşil ışık yakması söz konusu değil.
Son Şura'da 1. Ordu Komutanlığı'na atanan Org. Erdal Ceylanoğlu'nun Kara Kuvvetleri Komutanlığı'na gelmesi üzerinde duruluyor. Unutmayalım ki, bir kuvvet komutanı olmak için, mutlaka ordu komutanlığı yapmak gerekli. Oysa Ceylanoğlu ordu komutanlığına yeni atandı. Benzer bir durumla Özal döneminde karşılaşmıştık. Genelkurmay Başkanı Org. Necdet Üruğ, Şura'dan önce, 2 Temmuz 1987'de, Genelkurmay Başkanlığı'ndan istifa etmişti. Amacı, Kara Kuvvetleri Komutanı Necdet Öztorun'u Genelkurmay Başkanlığı'na getirmekti. Üruğ, 30 Ağustos'u bekleseydi, Necdet Öztorun, Genelkurmay Başkanlığı'na yükselemeyeceği için, o tarihte Üruğ ile birlikte emekli olacaktı. Üruğ, erken istifa ile Öztorun'un yolunu açmayı arzu etti. Özal, cumhurbaşkanı Evren ile anlaşarak, bu teşebbüsün önünü kesti. "İki Necdet Operasyonu" olarak anılan olayda, Necdet Üruğ ve Necdet Öztorun'un istifalarını sağladı. Necip Torumtay, 2 Temmuz 1987'de Kara Kuvvetleri Komutanlığı'na, 24 Temmuz 1987'de de, Genelkurmay Başkanlığı'na atandı. Böylece, Genelkurmay Başkanı olmak için kuvvet komutanlığında görev yapmak şartını da yerine getirmiş oldu. Kısa bir süre için bile olsa, Ceylanoğlu'nun 1. Ordu Komutanlığı'nda görev yapması, ona, Kara Kuvvetleri Komutanlığı yolunu açacaktır.
Bu yazıyı henüz kriz hali devam ederken kaleme aldım. Ama, endişe edilecek bir durumun olmadığını söyleyebilirim. Bozulan dengeler kurulurken, sancı çekilmesi doğal karşılanmalı.