Kerkük'te, Kürtleri hedef alan intihar saldırısında çok sayıda insan öldü. Belli ki, birileri, Kürtlerle Türkmenlerin arasını iyice açmayı hedefliyor. Patlamanın sebebi olarak, Türkmenleri gören göstericiler de, onlara ait bazı binalara saldırdı. Ayrıca, Irak Türkmen Cephesi Bürosu ateşe verildi ve iddiaya göre de 5 kişi kaçırıldı.
Karanlık ellerin hedefi, daima, mevcut düşmanlıklardan daha büyük düşmanlık üretmek olmuştur. Alevi-Sünni, TürkKürt gibi ihtilaf noktaları, ülkelerde "siyasi yangın" çıkarmak için kullanılır.
Evvelki akşam, Güngören'deki patlamayı ele alalım. Acaba gerçekten PKK mı yaptı? Amaç, on gün önce cereyan eden Kandil'deki operasyona misilleme miydi? Ankara Anafartalar çarşısındaki bombaların aynısının kullanıldığı söyleniyor. O patlamalar da PKK'ya mal edilmiş ama, PKK tarafından üstlenilmemişti. Bu defa da PKK, "Bizim işimiz değil" diyor. Mamafih, artık terör örgütleri nokta operasyonlarıyla taşeron gibi de çalışıyor. Bu yüzden, "Kandil'e değil de, yoksa Ergenekon tutuklamalarına karşı bir güç gösterisi mi?" diye düşünmeden edemiyoruz. Zaman'ın haberine göre, RDX cinsi bombalar, Bahriye Üçok, Uğur Mumcu ve Ahmet Taner Kışlalı suikastlarında da kullanıldı.

***
Türkiye'de çok şükür ne Alevi-Sünni meselesinde, ne de Türk-Kürt konusunda, halkın içine derinlemesine bir nifak düşmedi. AK Parti'nin, Barzani ve Talabani ile daha sıcak ilişkiler kurmaya çalışması da, barışın tesisine ve korunmasına katkı sağlıyor.
Bir fotoğraf yayınlıyorum. Bir zamanlar, Talabani ile Abdullah Öcalan sarmaş dolaştı. Ama o durumda kalmadılar. Eğer biz, sürekli, Talabani ve Barzani'yi iteleyip, onlara aşiret reisi muamelesi yapsaydık, bambaşka gelişmeler ortaya çıkabilirdi.
Bombalar, mevcut ihtilafları daha derinleştirmek üzere patlar. Öyleyse biz, hem ülkemizin dahilinde, hem de komşularımızla safları sıklaştıralım; düşmanlara fırsat vermeyelim.