Dizelerin söylenme sebebini bilirsiniz. Recaizade Ekrem'in çok sevdiği dostu, bestekâr Şevki bey vefat eder. Bu vefat, Recaizade Ekrem'i hayli sarsar. Bahar gelmiştir. Sevinmek lazım ama dost olmayınca baharın da tadı kalmaz. Şevki'siz baharın şevkinin olmadığını anlatır Recaizade. Ve şöyle der:
"Gül hazin, sümbül perişan, bağ-ı zarın şevki yok,
Geldi amma neyleyim sensiz baharın şevki yok"
Bayram geldi. Hoş geldi. Sefa verdi. Ama İslam âleminin durumunu görünce bayramın şevki kalmadı diyecek hale geliyoruz. Bu cümleleri ümitsiz olasınız diye değil, daha da gayret edesiniz diye söylüyorum. Hiç mi hiç ümitsiz değilim. İnşallah gelecek günler güzel olacak. Karanlık aydınlığa mağlup olacak inşallah. Gayretimizi ve duamızı hiç azaltmayacağız...

***
Perşembe günü bayram. Kurban Bayramı. Bayrama girerken üzüntülerimiz var. Bütün İslam âleminde kaos var. Yüz binlerce muhacir yollarda. Çocuklar şok yaşıyor. Anneler çaresiz. Ortadoğu ülkelerini yöneten aciz yöneticiler, halklarını ateşe atarken aşiretlerine dayandırdıkları iktidarlarını sürdürmeye çabalıyorlar. Acaba Türkiye olmasa, ülkemizin sorumlularının, yönetici ve halkının duruşu olmasa İslam âlemi ne hale gelecek. Bu milyonlar nereye sığınacak!
Mezhepsel, dini ve ırksal savaşlar başını almış gidiyor. Müslümanlar birbirlerini hunharca katlediyorlar. Hayvanlara reva görülmeyecek bir hunharlıkla birbirlerini kesiyorlar.
Ülkemizi de bu noktaya getirmek için büyük çaba var. Hamd olsun halk oyuna gelmemek için direniyor. Sevginin, kardeşliğin, huzurun geleceği, tehdidin ve kanın ülkemizi terk edeceği günleri sabırla bekliyoruz.
Bu zor dönemde en büyük zararı Müslümanlara yine Müslümanlar veriyor. Silahla, kalemle, dedikoduyla, yalanla.
Dindar olduğunu iddia edenlerin, dine hizmet eden diğer insanları çirkince ve hunharca lekelemeye çalıştıklarını ibretle görüyoruz. Bundan ne kazandıklarını da anlamıyoruz.
Doğru haber değil, yalan ve dolan yayılıyor.
Bu topraklarda böyle kalitesiz işler yapılmıyordu. Bunlar hep yeni icat oldu.
Peki bunları yapanların, Müslüman'a kin ve husumet besleyip de gayrimüslimlere muhabbet besleyenlerin Allah'a ahirete, mizana, mahşere, sırata, mezarın karanlığına, münker nekire, cehenneme, hiç mi imanları yok! Hayatlarını Müslüman'ın kuyusunu kazmaya çalışan, Müslüman olduğunu söyleyenleri görünce daha çok dua etmemiz gerektiğini anlıyorum.

YARALI YÜREKLERE TABİP OLMALIYIZ

Hasta elem duyar. Acıdan kıvranır. Bana çabuk doktor bulun der. Doktor gelir ve muayene eder. Sonra problem varsa da iyisin, sıkıntı yok der. Hastanın elemi azalır. Gerçekten azalmasa da kendini rahatlamış hisseder. Ama doktor: 'Durumun vahim. Yarına çıkamazsın. Gidicisin' derse o zaman adam yatakta iyice kaybolur. Ölmeyecek gibiyse de manen ölür.
İnsanoğlu yumuşak bir dile, gönül okşayacak bir ele muhtaç olur her zaman. Hastanın durumu vahim ise de, durumunu rahatlatacak bir söze ihtiyaç duyar. Moral olarak. Suçluya ceza, masuma ise feda olmak lazım. Her hastaya, her dertliye, her düşmüşe, her kıvranana durumuna göre ilaç lazım. Derdini anlamak, dinlemek lazım.
***
Hz. Peygamber (s.a.v.) bu anlamda da bize örnektir. Gönlü kırıklar, ayağı kaymışlar, derde duçar olanlar ona gelirlerdi. Dert belki aynıydı ama deva O'nda (s.a.v.) farklıydı. Hastalık aynı belki ama hastalar farklıydı. Ve O (s.a.v.) hastaya göre deva öneriyordu.
***
Ebu Hureyre (r.a.) diyor ki: Hz. Peygamber'e (s.a.v.) dedim ki: Ben gencim. Nefsime hâkim olamam diye korkuyorum. Evlenecek imkânım yok. Efendimiz sustu. Tam dört defa bu sözü tekrar ettim. Hepsinde sustu. Sonra: "Kalem kurumuştur. Sana ulaşan ulaşacak. Sabret zamanı gelinceye kadar" buyurdu. Seni evlendireyim demedi.
Başka biri geldi ve "beni evlendir" dedi. Neyin var diye sordu. Adam: Kuran-ı Kerim'i ezberden başka şeyim yok dedi. Efendimiz sustu. Neden sonra buraya gel buyurdu. Adam gelince de, mehir olarak Kuran'dan ezberlediğin karşılığında seni evlendiririz buyurdu. Hz. Ebu Hureyre'yi evlendirmedi ama, diğer delikanlıyı evlendirdi. Adamdan adama, çağdan çağa, şarttan şarta deva değişebilir.
***
Gün geldi 'Hz. Sa'd bin ebi Vakkas' malının tümünü sadaka vermek istediğinde hayır dedi. Yarısını vereyim dediğinde yine hayır dedi.
Üçte birini vereyim dediğinde yine hayır dedi. Çocuklarının fakir kalması uygun değil buyurdu. Ama aynı Allah'ın Resulü (s.a.v.) Hz. Esma'ya Allah için verebileceğin kadar ver buyuruyordu.
Hz. Sa'd için bu, Hz. Esma için ise bu gerekiyordu. Tedavi farklı. Hastalık aynı olsa da, hastalar farklıydı çünkü.
***
Bir adam soruyordu: Ey Allah'ın Resulü (s.a.v.) bana nasihat et. Cevaben şöyle buyurdu "Sinirlenme" üç kez aynı soruyu soruyordu, üç kez de cevap aynıydı.
Sinirlenme.
Hz. Ömer'in (r.a.) oğlu Abdullah (r.a.) sorduruyordu. Bana tavsiyede bulun. Cevap şöyleydi: "Abdullah iyi bir delikanlı. Bir de gece -teheccüd- namazı kılsa!"
***
Toplumdaki kronik problemler de hastalık gibidir. Bir tabip gibi teşhisi iyi koyup ona göre tedavi etmek lazımdır. Yüreği Yüce Allah'a ulaşmış bir toplum sonradan bozulur, başka şeyleri Rabbinin yerine koyarsa o toplumun tedavisi onu yine Rabbine çevirmektir.
Kalbi bir kez Allah'a dönmüşün kalbini başka yere çevirirseniz ebediyen helak olur. Ebediyen kaybeder. Ebediyen mutsuz olur. Ebediyen sıkıntı olur. Musibet olur. Ateş olur. Kendini de yakar, başkasını da yakar.
Çare: Kuran'a dönmektir. Nifaksız, şeksiz, şüphesiz, amasız, gecikmeksizin Kuran'a dönmektir.
Çare: Hz. Muhammed'e (s.a.v.) dönmektir.
Çare: Namazla, zikirle, edeple, ahlakla bezenmektir.
Çare: Beş vakit namaza dönmektir.
Çare: Allah'tan ve İslam'dan başkasına çevirenden Allah'a dönmektir.
Çare: Mekke'de İslam'a yeniden çağırır gibi çağırmaktır.
Çare: İrtidad etmiş, yıpranmış gönülleri Rabbıyla buluşturmaktır.

KURBANLIKLARLA İLGİLİ SORULAR

Soru: Yolcunun kurban kesmesi gerekir mi?
Cevap: Yolcu kurban kesmek zorunda değildir. Kurban kesmekle yükümlü değildir. (Fetva'l Hindiyye, 292) Ancak bayram dolayısıyla kurban günlerinde (eyyam nahr) başka yere gitmiş kişi kesmekle yükümlü olmasa da kestiği kurban kabul olur. Mesela: Erzurum'a giden bir kişi, orada kurban kesse ve sonra bayram günlerinde memleketine dönse bir daha kurban kesmesi gerekmez.

Soru: Haram parayla kurban kesilir mi?
Cevap: Gayrimeşru yoldan elde edilen parayla kurban kesilmez. Zira Yüce Allah bizlere helal yememizi ve helal kazanmamızı emretmiştir. (Müminun, 51; Bakara, 172) Bütün bunlara rağmen böyle bir parayla kurban kesenin, kestiği kurbandan sevap elde etmesi mümkün değildir. Sadece kurban kesmiş olma ismini almış olur.

Soru: Borçla kurban alınır mı?
Cevap: Temel ihtiyaçlarından başka 80.18 gram altın veya bu değerde parası olan kurban kesmekle yükümlüdür.
Bu kişi taksitle kurban alabilir.

Soru: Banka kredisiyle kurban olur mu?
Cevap: Faizle kurban almak caiz değildir. Faiz parası çekerek kurban alan kişi günaha girer. (Bakara, 275-279; Müslim, Müsakat, 105)

Soru: Vekalet yoluyla kurban kesilir mi?
Cevap: Kişi başkasına vekalet verip kurban kestirebilir. Çünkü mali ibadetlerde vekalet olabilir. (Nevevi, minhac, s: 272) Hz. Ali, Peygamberimizin verdiği vekalet ile develeri kestirmiştir. Vekalet telefonla, internetle de verilebilir.

Soru: Büyükbaş aldık. Dört kişi sonra bir kişiyi daha dahil edebilir miyiz?
Cevap: Büyükbaş hayvanlar 1'den 7 kişiye kadar ortaklaşa kurban olabilir. Böyle bir kurbana ortak olan 4 kişi daha sonra (hayvanı kesmeden) bir veya üç kişi daha ortak alabilirler. Ancak bütün ortakların bu ortaklığa rıza göstermesi lazımdır. (Fetava'l Hindiyye, 305) Ancak kurban almadan bu konuların belirlenmesi daha uygundur.

Soru: Hangi kusurlar kurbanlığa engeldir?
Cevap: Kötürüm derecesinde hasta, çok zayıf ve düşkün, yürüyemeyecek kadar hasta, bir veya iki gözü kör, boynuzlarından biri veya ikisi kökünden kırık, dili, kuyruğu, kulakları ve memelerinin en az yarısı kesik, dişlerinin çoğu sökülmüş olan hayvanlar kurban olmaz. (Ebu Davud, Dahaya, 6)

Soru: Doğuştan boynuzsuz hayvan kurban olur mu?
Cevap: Doğuştan boynuzsuz hayvan kurban olur. Çünkü doğuştan boynuzsuz olması bir eksiklik ve ayıp değildir. (Sonradan kırılması bir eksikliktir.) Şaşı, topal, bir kulağı delik olması kurbanlığa engel değildir. Netice itibariyle: Hayvancılıkla meşgul olanlar açısından kusur sayılan eksiklikler kurbana engeldir.

Soru: Hayvan aldım, sonradan boynuzu kırıldı. Kurban olur mu?
Cevap: Bu tür ayıplar sonradan olursa kurbanınıza engel değildir. Özellikle çok zengin olmayan için.

Soru: Kuyruğu küçük yaşta boğulmuş hayvan kurban olur mu?
Cevap: Evet olur. Bu bir eksiklik değildir.

Soru: Satın alınan kurban ölürse ne olur?
Cevap: Kurban sahibi zengin ise yenisini almalıdır. Fakat maddi durumu iyi olmayan kişi yeni kurban almaz. Ondan kurban sorumluluğu düşer.

Soru: Kadın kurban kesebilir mi?
Cevap: Bu işi bilen kadın kurban kesebilir. (El-ihtiyar, s: 716)

Soru: Kurbanımı kesenin abdestsiz olduğunu öğrensem kurbanım kabul olur mu?
Cevap: Kurbanı kesenin abdestli olması güzeldir. Faziletlidir. Ancak şart değildir. Kurban kabul olmuş olur.

Soru: İhmalkâr davrandım. Kurban kesmedim. Ne yapmam lazım.
Cevap: Bu durumdaki kişi kesemediği kurbanın bedelini fakirlere verir. (Merginani, Hidaye, IV, 73) Bunun yanında ayrıca da tövbe ile Yüce Allah'tan bağışlanma diler.

Soru: Kurban kesenin neye dikkat etmesi gerekir?
Cevap: Kurbana eziyet edilmemelidir. Ortalıkta kesilmemelidir. Hayvanlar birbirlerini kesilirken görecek şekilde dizmemelidir. Hayvanlar korkutulmamalıdır. Hatta imkân varsa gözleri kapatılmalıdır. Hayvanın yemek ve nefes borusuyla iki atar damarından biri mutlaka kesilmelidir.
Hayvanın kıbleye çevrilmesi, üç defa 'Bismillahi Allahu Ekber' = 'Allah'ın adıyla. Ey Yüce ve büyük olan sadece Allah'tır' denilmesi gerekir. Ayrıca; şüphesiz benim namazım ibadetim, kurbanım, hayatım ve ölümüm âlemlerin Rabbi olan Allah'a aittir (En'am, 162-163) ayeti okunmalıdır. Buna (En'am, 79) da eklenmelidir.

Soru: 4. gün kurban kesilebilir mi?
Cevap: Evet kesilebilir. Şafiilere göre 4. gün de kurban kesilebilir. (İbn Rüşd, Bidaye, 1, 436) Hanefilere göre ise ilk üç gün kesilir. (Hidaye, IV, 72) Hanefi mezhebine mensup olan bir kişi elbette ihtiyaç halinde 4. gün de kurbanını keser.

Soru: Kuran-ı Kerim'de kurban emri var mı?
Cevap: Sorunun doğrusu şudur: Kuran-ı Kerim ve sahih hadislerde kurban emri var mı? Çünkü sünnet ve Hz. Peygamber'in (s.a.v.) sahih hadisleri dışlanarak sorulan bir soru eksiktir.

Sayfat suresi 107; Hacc, 28, 34, 36-37; Kevser suresi kurbana delil kabul edilmiştir. Hz. Peygamber de (s.a.v.) kurbanı kesmiş ve ümmete emretmiştir. (Tirmizi, Edahi, II, Buhari, Hac, 117)
Hz. Peygamber kurbanın her uzvunun kişiye ahrette şahitlik edeceğini bildirmiştir. (İbn Mace, Edahi, 3)
Hicret'in 2. yılından itibaren sahabe kurbanını kesmiştir. Bu hususta bir icma -oybirliği- meydana gelmiştir.
Ancak kurbanın vacip veya sünnet oluşu tartışılmıştır. (Nassların delaletinden dolayı) Mezheplerin çoğuna göre sünnet; Hanefilere göre ise vaciptir. (İbn Rüşd, Bidaye, 1, 429)