Bugün size babam Uğur Gürsoy'dan bahsedeceğim. 1929 Ordu doğumlu. İlk ve orta tahsilini Ordu'da, liseyi Trabzon'da bitirdi. Gazeteciliğe ailemize ait, dedem Ali Rıza Gürsoy'un kurduğu Tekâmül gazetesinde başlayıp, Gürses ve Hareket gazetelerinde sürdürdü. 1964'te Ordu Belediyesi Karadeniz Tiyatrosu'nu (OBKT) kurdu. 1972-1982 arasında Hürriyet gazetesi Karadeniz bölge şefliği ve Basın Konseyi üyeliği yaptı. Yaşarken tiyatro bahçesine büstü dikilen ender insanlardan biri. Bugün onunla, oğlu olduğum için bir kez daha gururlandım. Yazdığı kitap, Tüyap Kitap Fuarı'nda, Cinius Yayınları standında olacak. Sağlığı iyi olsaydı imza gününe de katılacaktı. Kitabın adı, Yaşasın Bizim Tiyatro. O bir döneme tanıklık etti. Tüm ömrü güzel Ordu'sunda ve bu şehrin insanlarıyla birlikte geçti. Amacı başka başka dünyaları yaşamak ve yaşatmaktı. Bunu gerçekleştirmiş olmalı ki, OBKT bu yıl 47'nci yaşını kutluyor.
İşte tiyatro sevdalısı, bir gazeteci. Gençler, size tavsiyem babanız hayattayken, onunla mutlu olun, sevginizi haykırın. Ben bu mutluluğu tadıyorum.
Gazeteci, yazar ve tiyatro adamı Uğur Gürsoy, bir şehrin kültürünü biçimleyen ve o şehirle birlikte var olarak biçimlenen, tiyatroyla bir şehri ortak yaşamda buluşturan bir insan. Tiyatro ve Ordu, yaşamında her şeyden önce gelen iki önemli tutku. Ordu'daki tiyatro, aynı zamanda Türkiye'nin ilk bölge tiyatrolarından biri.
Tiyatronun kuruluşuna bir göz atalım. Babam, Muhsin Ertuğrul'la tanıştığında ona Ordu'da amatör olarak yaptıkları tiyatro çalışmalarından bahseder. Ertuğrul, babamın tiyatro çalışmalarını çok takdir eder. Ve "bir tiyatro kurun" der; her türlü desteği de verir. Uğur Gürsoy da, kurulduğu günden bu yana OBKT ile ilçelere, köylere giderek tiyatroyu halka aşılamayı amaçlar.
Tabii, Ordu'da tiyatro yapmanın belli zorlukları var. Bazen ekipman bulmada zorlanılıyor. Ancak, gerek oyuncu ve gerek izleyici açısından önemli bir kapasiteye sahip.
Kısacası, babamın Ordu'da tiyatro hayalleri gerçek oldu. 83 yıllık bu ulu çınarla gurur duyuyorum, övünüyorum.