Filmi izlediğinizde 'Annemin Yarası' ismi daha bir anlam kazanıyor. Bir evlat için annesinin yarası olmak, en büyük trajedilerden biri olsa gerek. Ama o evladın yani 'Salih'in trajedisi daha doğmadan başlıyor, doğduğunda ise yetimhaneye terk ediliyor. 'Salih', 18 yaşına geldiğinde kayıp ailesini bulmak üzere yetimhaneyi terk ediyor. 'Salih'in yolu 'Borislav' ve 'Marjia'nın çiftlik evine düşünce film, etkileyici bir öyküye yelken açıyor.
Dev oyuncu kadrosu rollerinin hakkını vermiş; Meryem Uzerli, Ozan Güven, Belçim Bilgin, Okan Yalabık ve Bora Akkaş müthiş oynamışlar. Bunda yönetmen Ozan Açıktan'ın oyuncu yönetimindeki başarısının da payı var.
Güven ve Bilgin, bu yılki oyuncu ödüllerinin şimdiden favorileri.
Görüntü, dekorlar, makyaj, müzikler...
Açıktan, temiz bir iş çıkarmış.
Balkanlar'da geçen öykünün görüntüleri çok etkileyici. 'Borislav' ve 'Marjia'nın çiftlik evinin, izleyicide 'Keşke orada yaşasak' hissi uyandıracağı kesin. Filmin bilinçaltında Yugoslavya'daki iç savaş var. Ama yönetmen Açıktan; savaş gerçeğini, insanlarda bıraktığı izleri, ajitasyona kaçmadan anlatmayı başarıyor. 'Annemin Yarası'; trajik öyküsüne rağmen ağır bir dram değil, yer yer çok eğlenceli bir film.
Lakin türler arasındaki geçişlerde kafa karışıklığı yaşanmış. Bu da öykünün hassas konusuna zarar veriyor.
Hassas konu; savaş sırasında Sırp askerlerinin, Müslüman kızlara tecavüz etmesi. Öykünün dramatik çatısı da bu olay üzerine inşa ediliyor. Öte yandan filmde, savaşta birçok suç işledikleri tahmin edilen Sırp askerler, neredeyse iyi insanlarmış gibi yansıtılıyor.
Bkz: 'Borislav'ın arkadaşlarıyla takıldığı av ve çiftlikteki parti sahneleri... Elbette hayat devam ediyor, insanlar değişebilir ama 'Savaşta yaşananlar savaşta kaldı' söylemi, yaşanan trajedinin karşısında yüzeysel kalıyor. Bu çelişkiyi, özellikle Ozan Güven'in canlandırdığı 'Borislav'da görüyoruz. 'Borislav'; romantik, eğlenceli ve yangında ateşlerin arasına dalıp çocuk kurtaracak kadar iyi bir insan. Ama finalde yaşadığı karakter değişimi neydi öyle?
Yönetmen, 'Suçlu kim?' sorusuyla heyecanı artırmaya çalışırken; senaryo, filmi raydan çıkarmış. Bu güzel filmin asıl sorunu senaryo. Acaba Ozan Güven senaryoyu yazarken, kendi rolü 'Borislav'ı öne çıkarayım ya da salt kötü bir karakter yaratmayayım deyip işi fazla mı abarttı? Bu durum, diğer karakterler için de geçerli.
Senaryo öyküye değil, oyunculara çalışıyor.
Tabii tüm bunlar hep teknik konular.
Genel izleyici için 'Annemin Yarası'; müthiş oyunculukları, sürükleyici temposu, duygusallığı ile izlenmeyi hak ediyor.
Filmin yıldızı Belçim
Meryem Uzerli'nin filmi gibi lanse edilmesi, 'Annemin Yarası'nın dev oyuncu kadrosuna haksızlık.
Hepsi müthiş oynamış. Meryem'in de performansı iyi, özellikle Ozan Güven ile olan romantik sahnelerindeki doğallığına bayıldım.
Rol süreleri eşit dağıtılmış, tam ekip işi bir film olmuş. Ama Belçim Bilgin'in 'Nerma' karakterindeki müthiş performansı için ayrı bir parantez açmak lazım. Filmin ilk yarısında, kullandığı ilaçların etkisiyle deli dolu bir 'Nerma' izledik. Aynı 'Nerma', filmin ikinci yarısında bambaşka bir karaktere büründü. Belçim, sanki filmde iki farklı karakteri canlandırdı ve bunun da üstesinden geldi.
ÇOK ÇALIŞTI
Vücut dili, mimikleri, ses tonlaması, doğallığı ile Belçim, 'Annemin Yarası'nda gerçekten iyi bir oyunculuk çıkardı. Kendisi kariyerinin başında eleştiriliyordu ama oynaya oynaya büyük aşama kaydetti.
Bu başarıda Belçim'in büyük küçük demeden hep kariyerine katkıda bulunacak özel roller tercih etmesinin etkisi var.
Fazla gündeme gelmedi ama Belçim; 'Gergedan Mevsimi', 'Let the Music Play' gibi uluslararası yapımlarda da kendi sınırlarını zorladı.
Belçim'in 'Backstabbing for Beginners'ta Ben Kingsley, Jacqueline Bisset ve Theo James'le birlikte rol alacağı haberini okuyunca hiç şaşırmadım. Belçim, hep daha fazla çalışarak yükselmeye devam ediyor.
