'Arif V 216', eski Yeşilçam filmleriyle, günümüz komedisinin Yılmaz'ın zekasıyla harmanlanmış hali. Film, 1960'larda, 1990'larda hayran olduğumuz birçok isme saygı duruşu niteliği taşıyor. Kıvanç Baruönü'nün yönettiği 'Arif V 216', bir komedi filminden çok daha fazlası...
'Türkler bilimkurgu filmi yapmayı beceremiyor' diyenlere çok iyi bir cevap veriyor, muhteşem oyuncu performansları, hikayesiyle birçok ödülü hak ediyor.
'Arif V 216'nın iyi insan olmak üzerine düşündürmesini, filmde kötülerin er ya da geç dersini alacağının mesajının verilmesini çok sevdim. Filme birkaç espri dışında pek gülemedim, uzun olması dışında da eleştireceğim tek bir yanı yok. Ayrıca filmlerindeki reklamlarla hep eleştirilen Cem Yılmaz, bu filmde öyle zekice ürünler yerleştirmiş ki hiç rahatsız olmuyorsunuz. Filmdeki her gönderme de en ince ayrıntısıyla düşünülmüş. Belli ki Cem Yılmaz filmi yazdığı dönemde 1940'lara dair sayısız film izlemiş ve notlar almış. Yılmaz'ın en iyi filmi benim için hâlâ 'Hokkabaz' ve 'Her Şey Çok Güzel Olacak' ama 'Arif V 216' üçüncü sıradaki yerini aldı. Filmi beğenmeyip 'Cem Yılmaz tek kişilik gösterisini yapsın' diyenler bence şu gerçeğin farkına varmalı: Yılmaz, bu filmdeki başarısıyla artık gerçek bir sinemacı.