Çağan Irmak'ın merakla beklenen filmi 'Dedemin İnsanları'nı sonunda izledik.
Film; Ege'de küçük bir sahil kasabasında yaşayan 10 yaşındaki 'Ozan' ile dedesinin ilişkisi üzerinden bir ülkenin yaşadığı büyük değişimi, mübadelede yaşanan acıları, yok oluşları, aile ilişkilerini, dostluğu, iyiliği, insanlığı anlatıyor.
İzlerken; "Sanki artık böyle ilişkiler yok" diyorsunuz. Ne zaman unuttuk biz sevmeyi, komşu olmayı, insan olmayı, aile olmayı, paylaşmayı? Çağan Irmak işte bize tüm bunları hatırlatıyor.

ACITIYOR, AĞLATMIYOR
Filmin bilge dedesi 'Mehmet Bey' (Çetin Tekindor) bize arkamızda bıraktığımız ve bu hayat içinde hoyratça savrulurken bizde kalmayan ne varsa hatırlatıyor. Acıtıyor da biraz. Bizi kendi gerçeklerimizle yüzleştiriyor.
Tuhaftır, herkeste "Çağan Irmak filmi ağlatır" diye bir beklenti oluşmuş. 'Dedemin İnsanları' ağlatmıyor.
Yüzünüzün bir yanına oturan bir tebessümle izliyorsunuz filmi. Ama ağlamamak için de zor tutuyorsunuz.
Çetin Tekindor bence bu ülkenin en en iyi oyuncusu. Ama bir de küçük 'Ozan' var filmde... Yaşının starı... Herkes iyi, çok iyi...
Bir dede insana hayatı öğretirmiş.
Hem de nasıl. Çağan Irmak'ın 'dede'sinin adı Mehmet Yavaş...
Benim dedemin adı ise Ahmet Yavaş... (Off, fena oldum izlerken.) Benim dedem, ayaküstü sorduğu zor matematik problemleriyle hepimizi sınava çekerdi... Eğlenceliydi, şakacıydı... O da hepimizde izler bırakarak, hepimizin hayatına dokunarak göçüp gitti bu dünyadan.
Tıpkı Mehmet Bey gibi...
Eline sağlık Çağan Irmak...