Enbe'yi ve Behzat Gerçeker'i seviyorum. İtiraf ediyorum ki, çıkardıkları her yeni albüm için önyargılıyım. Daha dinlemeden beğeniyorum.
Çünkü Behzat, sadece bir müzik adamı değil, gönül adamı.
Hiçbir ücret talep etmeden, tüm orkestra üyeleriyle birlikte o yardım gecesinden bu hayır organizasyonuna koşuyor.
'Hayır' demeyi bilmiyor ama 'hayrı' hepimizden iyi biliyor.
Behzat'ı gözümde değerli kılan en büyük özelliği ise tüm kalbiyle gençlerin önünü açması.
Keşfedip de müzik dünyasına kazandırdıklarının listesi bu köşeye sığmaz. Sadece o kadar mı? Enbe, bana göre Türkiye'nin son yıllardaki en önemli kültür elçisi. Dünyanın forslu liderlerinin en prestijli organizasyonları, Behzat ve arkadaşlarının müziğiyle şenleniyor, değer ve kalite kazanıyor.
Enbe'nin yeni albümünü müzik tesisatına yerleştirirken de işte bu duygular içindeydim.
'Kaçınılmaz olarak' beğendim tabii ki. Sayesinde Ezgi Ayçe diye yeni bir yıldız adayını tanıdım.
Doğukan Medetoğlu'nun 'Keman'ına vuruldum. İlyas Yalçıntaş'ın artık 'Behzat'ın yeni keşfi' olmaktan çıkıp yere sapasağlam bastığını görüp mutlu oldum. Sadece gençler mi? Bengü, Ferhat Göçer, İzel, Sinan Akçıl, Yonca Lodi, Burcu Güneş ve Ziynet Sali de Enbe sayesinde daha da gençleşmiş sanki...
Eline sağlık Behzat... En çok da yüreğine...