FOX'un bülteninde izledim. Furkan 18 yaşındaydı. Doğum sırasında yapılan bir hata yüzünden beyin felci geçirmişti. Yıllarını tekerlekli sandalyede geçirmişti.
Yeniden yürüyebilmesi için itici bir güce, sağlam bir motivasyona ihtiyaç duyuyordu.
Bunu da gönül verdiği sarı-lacivert renklerde buldu. Fenerbahçe'nin maçlarına yürüyerek gidebilmek için büyük bir azim ve irade gösterdi. Önce, rehabilitasyon merkezinin havuzunda ilk adımlarını attı, sonra da bilgisayar destekli yürüme bandında adımlarını sıklaştırdı. Fenerbahçe'nin milli futbolcusu Mehmet Topal, Furkan'ın bu müthiş yaşam mücadelesinden haberdar oldu. Ona imzalı bir forma ve kendi el yazısıyla yazdığı uzun bir mektup gönderdi.
Mektubunda şöyle diyordu Topal: "Senin attığın o ilk adım, Dünya Kupası almakla eşdeğer..."
Furkan, gözyaşları içinde konuşurken "İşte o cümle bana çok dokundu" diyordu. O mektubu aldığı günden itibaren çalışmalarını daha da sıklaştırmıştı. En kısa sürede yardımsız yürüyüp tribüne gidebilmek ve Mehmet Topal ile arkadaşlarına tezahürat yapabilmek için var gücüyle çalışıyordu...
Haber, bir bültenin 50 saniyesini kapsayabildi sadece.... Aklıma, Mehmet Topal ve eşinin giydiği her ilginç kıyafeti manşetlerine taşıyıp uzun uzun yorum yapanlar geldi... Asıl 'haberi' nasıl da ıskalamışlardı.
Sevgili Mehmet Topal, senin yazdığın mektup da 10 şampiyonluğa bedel.
Helal olsun!