Keşke daha önce gitseydim ve sizlere gösteri sona ermeden 'Mutlaka izleyin' diyebilseydim. Ama maalesef geçen pazar günü bitti...
Ne mi?
Notre Dame de Paris müzikali...
Victor Hugo'nun ölümsüz eseri Notre Dame'ın Kamburu'ndan müzikal olarak sahneye uyarlanan gösteriyi büyülenerek izledim. Sadece bir gösteri değil, sahne sanatlarına ilgisi olan herkes için iki saatlik bir ders... Sahne ve ışık nasıl kullanılır, müzik, söz ve performanslar 'duygu'ya nasıl hizmet eder; hepsi bu iki saatlik dersin içindeydi.
Eseri sahneye uyarlayan Luc Plamondon ve Richard Cocciante'ye bugüne kadar hangi ödüller verildi bilmiyorum ama benim gönlümden onlara 'Yılın Sanat Hizmetkarları' ödülü koptu. Zaten 1998 yılından bu yana 8 milyon kişi tarafından izlenmesi, Notre Dame de Paris'nin efsane şarkısı Belle'nin, Fransız televizyon izleyicileri tarafından '20'nci Yüzyılın En İyi Şarkısı' seçilmesi boşuna değil.
Aslında gösteriyi izlemekle iyi mi ettim, kötü mü bilemedim. Çünkü eve geldiğimde kayıt ettiğim bizim dizileri izlemek, Fransa Kralı'nın ziyafetinden yarı aç yarı tok döndükten sonra, köşedeki büfede tostla karnını doyurmak gibiydi. Bu arada İstanbul'a Zorlu Center Performans Sanatları Merkezi'ni kazandıranlara bir kez daha minnet duydum.
Broadway ya da Londra'nın ünlü Shaftesbury Bulvarı, evime 10 dakika mesafeye taşınmış gibiydi.