Neden Twitter'da, Facebook'ta yoksun diyorlar; işte bunun için yokum:
Minik Pamir'in ölümünün ardından paylaşılan bazı soysuz tweetleri gördünüz mü?
Talihsiz babanın siyasi görüşünden yola çıkarak şöyle yazmışlar: 'İyi ki öldü, büyüyüp de babası gibi Gezi'ci olacağına...' Kanım dondu, boğazım kurudu...
Siyaset uğruna küçücük bir çocuğun cesedinin üzerinden menfaat sağlamaya çalışmak nasıl bir vahşettir?
İşte ben sosyal medyanın bu kontrolsüzlüğünden korkuyor, kaygı duyuyorum. Çünkü kontrolsüz gücün, güç olmadığına inananlardanım. Orman kanunlarının geçerli olduğu bu mecra giderek bir öfke kusma, irin akıtma, adam asmaca, linç etmece meydanına dönüyor.
Ama aynı olayla ilgili olarak aynı mecranın nasıl 'insanlık yararına' kullanıldığına da şahit oldum. Okan Bayülgen cuma gecesi Makina Kafa'yı Pamir'in bulunması için farkındalık yaratmaya ayırdı. Sosyal medya üzerinden insanların birbiriyle haberleşmesini sağladı. Gönüllüleri arama çalışmalarına yönlendirip adeta bir seferberlik başlattı.
Eğer o akşam Pamir sağ olarak bulunabilseydi, bu, 'sosyal medyanın başarısı' olarak tarihe geçecekti, olmadı...
Diyeceğim o ki, ifade özgürlüğünün sonuna kadar arkasındayım. Ama özgürlük maskesi altında insanların, ilkelerin, erdemlerin sosyal medyada dilim dilim doğranmasına da karşıyım...