SEVGİLİ meslektaşım Sinan Özedincik'in Londra'da Hülya Avşar ile yaptığı röportaj, haftanın magazin gündemine damga vurdu. Özellikle de Hülya Avşar'ın, kızı Zehra'nın karıştığı olaylarla ilgili söylediği şu sözleri hemen her programda tartışıldı: "Bundan sonrası için buradan herkese sesleniyorum: Benim kızımı sokakta görebilirler, içki içmiş veya belki elinde sigara ile görüntülenmiş olabilir. Ben bunlara izin veriyorum kardeşim! Diğerlerine b.k yemek düşer! Benim kızım; benden gizli, bilmediğim bir şeyi asla yapmaz. 15 yaşında ve gençliğini yaşayacak. Hangimiz o yaşlarda gizli gizli sigara içmedik, alkol almadık ki?"
Nagehan Alçı'nın programı da bunlardan biriydi. Canlı yayına telefon bağlantısı ile katılan Avşar; hem Alçı'yı, hem de programda konuşanları ağır bir dille eleştirdikten sonra cevap bile beklemeden telefonu kapattı.
Herkesin 'sonucu' konuştuğu günlerde ihmal edilen 'sebep'ten bahsetmek istiyorum. Hülya Avşar'ın üslubunu savunacak kadar kendimi kaybetmedim henüz. Ama işin özünde 'annenin, yavrusunu koruma içgüdüsü' olduğu ihmal ediliyor galiba. Hatırlarsanız; Avşar yıllar önce Zehra'nın yanında kendisine yeni aşk ilişkisini soran magazin muhabirine de hakaret etmişti. Tabii ki, bunların tasvip edilecek tarafı yok. Ama sıra yavrusunu korumaya gelince, fındık faresinin kedi karşısında panter kesilmesi de bir doğa gerçeği.
'Anne' sıfatını ne yazık ki, hak etmeyen bazı 'yaratıkların', bebeklerini evde dokuz gün aç bırakıp öldürdükleri, koluna sigara basıp balkona hapsettikleri bir coğrafyada kızını koruma güdüsüyle yanlışa düşen bir 'anneyi' bu kadar da yerden yere vurmayalım lütfen...
Hülya Avşar, yıllardır Helin Avşar üzerinde kuramadığı otoritenin getirdiği boşluğun yarattığı olumsuz sonuçları Zehra'nın da yaşamaması için derin bir kaygı duyuyor olmalı.
'Baskı mı kursam, özgür mü bıraksam' ikilemi arasındaki bocalamanın getirdiği stres, üslubuna yansıyor.
Hepsi bu...