Alman yapımı küçük kurşun askerlerin hikayesini Oyuncak Müzesi'nde sevgili Sunay Akın'dan dinlemiştim. Dünyayı ele geçirme hayalleri kuran Hitler, çocuklara savaşçı ruh aşılamak ve beyinlerini barutla yıkamak için oyuncak fabrikalarına asker, tank, top ve savaş uçağı oyuncakları yapmaları için talimat vermiş.
Çocuklar önce bunlarla öğrenmiş savaşı; sonra gerçeğini yaşamışlar. Ama gördükleri, yaşadıkları hiç de halının üzerindeki gibi değilmiş...
Kurşunun sadece oyuncak asker yapımında kullanılmadığını öğrendiklerinde artık iş işten geçiyormuş...

BİLGİSAYAR OYUNLARI
Şimdi kurşun askerlerin yerini bilgisayardaki savaş oyunları almış durumda. İnternet kafelere yolunuz düşerse; çocuklarınızın neyle oynadığına bir bakın. Ve dünyanın niye davul zarı gibi gerildiğini, füzelerin niye sınırlara konuşlandırıldığını, insanların en küçük anlaşmazlıkta niye hemen silaha sarıldığını anlayın.
Önceki gün haber bültenlerinde izlediğim, savaşın en çirkin yüzüydü. Suriye'deki çatışmalarda masum çocukların ellerine gerçek silahlar tutuşturulmuş, cepheye gönderilmişti. Açık kumral saçları ve bebek yüzüyle tam bir ana kuzusu görünümünde olan 10 yaşındaki Suriyeli çocuk; elinde silahı, omzuna sardığı mermi kütüklüğüyle az önce çatışma yaşanan alana geldi. En yakın arkadaşının cesedini görünce sarsıla sarsıla ağlamaya başladı. Kurşun askeri elinden alınmış bir çocuğun masumiyetiyle...
Anladım ki; savaşta ilk bomba hep Oyuncak Müzesi ile Masumiyet Müzesi'nin üzerine düşüyor...