ADLİ dedektiflik hikayelerinin eksen alındığı televizyon dizileri özelikle ABD'de büyük ilgi görüyor. Hatta talep öyle bir düzeyde ki, adli kovuşturmaların konu edildiği, seri katillerin hayat hikayelerinin anlatıldığı, dedektiflerin maceralarının belgeselleştirildiği "Crime And İnvestigation" (Suç ve Kovuşturma) adlı özel bir kanal bile açıldı. Bizim ülkemiz de ne yazık ki "suç" açısından bereketli. Artık adli olayların okura ulaştırılmasında gazetelerin üçüncü sayfaları bile yetmiyor. Kaçınılmaz olarak TV sektörü de bu "kriminal zenginliğe" (!) kayıtsız kalamıyor. Gündüz kuşağındaki "dedektif" programların yaz tatiline girmesini ve prime time kuşağındaki dizilerin de mola vermesini fırsat bilen Kanal D, önceki akşam "Kanıt" adlı diziyi ekrana sürdü. Dizinin "dümeninde" Adli Tıp Kurumu'nun eski başkanlarından Sevil Atasoy var. Zaten öyküler de onun arşivinden derleniyor. Benzer bir dizi, daha önce Ercan Saatçi'nin yapımcılığında "M.A.T." (Marmara Adli Tıp) adıyla ekrana getirilmiş ama izleyiciden yeterli reyting yanıtını alamayınca, kısa süre içinde yayından kaldırılmıştı. Göle mayayı bu kez Abdullah Oğuz çalmış. Bakalım tutturacak mı? İlk öykü ilginçti. "En bariz kanıt, en yanıltıcı kanıttır" düsturundan hareketle, izleyici "ters köşeye" yatırılmaya çalışıldı. Ama Sevil Atasoy'un tüm uzmanlığına karşın, aralarda yaptığı konuşma ve değerlendirmeler fazla "didaktik" olduğu için öykünün dramatik bütünselliğini tehdit ediyor. Oyunculuklar ise mütevazı kanalların "canlandırma" sığlığında gezinip, durdu. Umarım bunlar "kısa soluklu" yeni bir denemenin "kanıtı" olmaz. Yine de yaz ekranı, koyun yokluğunda keçilerin "Abdurrahman Çelebi" muamelesi göreceği kadar boş ve loş... "Kanıt" bu fırsatı değerlendirmek zorunda.