MURO: Nalet Olsun İçimdeki İnsan Sevgisine filmini büyük bir merakla bekliyordum. Recep İvedik'ten sonra bir televizyon karakteri daha sinema perdesine taşınıyordu ve gişede İvedik'in performansını gösterip, gösteremeyeceği merak ediliyordu. Hemen söylemeliyim ki, "sevimli" bir film olmuş. Bir buçuk saat boyunca hem dünyanın hayhuyundan kurtuluyor ama aynı zamanda çevrenizde olup bitenlerle ilgili "mesaj" yüklenip, sinemadan çıkıyorsunuz. Filmden Kurtlar Vadisi: Pusu izleyicileri keyif alabilir. Ama genel sinema izleyicisi için aynı iyimser tahminde bulunamayacağım. Film adeta Muro repliklerinden bir "antoloji" havası taşıyor. 3-5 sahnede yüksek sesle güldüğümü hatırlıyorum. Özellikle de Çeto'nun Rus kızlarla fingirdeşirken Calvin Klein marka don giymesine Muro'nun tepkisi çok komikti: "Ulan Çeto, burjuvayı hiç olmazsa çataldan uzak tut!.." Bir de Muro'nun yanlışlıkla Ecstasy hapı aldıktan sonra türkü barda dağıttığı bir bölüm var ki, müthiş... Ama film, pek çok yerli yapımın makus talihine saplanıp kalıvermiş. Finali olmamış... Belli ki senaristler filmin ikincisini çekmek için bir açık kapı bırakmak istemişler. Ama bu kaygı, finali havada bırakmış. İnsan öykünün sonunda çok daha çarpıcı bir kapanış bekliyor. Mustafa Üstündağ'ın oyunculuğuna zaten söz yok. Ama ben Yıldırım karakterini canlandıran genç oyuncu Eray Türk için "filmin yıldızı" diyorum.