TÜRK televizyonlarında ciddi bir "polisiye" boşluğu olduğu kanaatindeyim. Arka Sokaklar dışında bu kulvar neredeyse bomboş duruyor. Sanırım "polisiye" kelimesi yapımcıları ürkütüyor. Zira polisiye demek, aksiyon demek. Bu da dış çekimlerin fazlalığı ve ekstra maliyetle eş anlamlı. Ancak böyle düşünen yapımcıların CSI serisine göz atmalarında fayda var. Adamlar bir kaç efekt ile işi bitiriyorlar. Öyle uzun takip ve çatışma sahnelerine gerek kalmadan gerilimi yansıtmayı başarıyorlar. Tabii bunun için öncelikle "akıcı ve akılcı" bir senaryoya ihtiyaç var. Polisiye kulvarında koşmak için hamle yapan en son dizi ise atv'nin Korkusuzlar'ı oldu. İlk bölüme bakarak kesin değerlendirme yapmak istemiyorum. Zira karakterleri tanıtma kaygısı, temponun ister istemez düşmesine neden oldu. İsmail Y.K. (İsmini her yazışta aklıma Yeni Kuruş geliyor. İnşallah televizyon piyasasında bozuk para gibi harcanmaz) bu kez bir sivil polis olarak karşımızda. Hem de altın yürekli bir polis. Ancak onu ilk bölümde hep kan verirken, çocuklara gofret dağıtırken, kocasından dayak yiyen kadınlara kol kanat gererken izledik. İşte bizim senaryolarımızın problemi burada. Siyah ile beyazdan başka ton yok. İyiler, haddinden fazla iyi, kötüler ise tam bir canavar. Oysa hayatın içi gri karakterlerle dolu. Neyse dedim ya, kesin kanaate varmak için henüz vakit erken. Ama şunu mutlaka söylemeliyim. Şu yaz sıcağında İsmail Y.K.'yı sürekli deri montu ve ellerinde deri eldivenleriyle izlemek beni bunalttı. Hele o eldivenler... Bizimki gitar çalarken bile sadece bir tekini çıkartıyor. Tamam imaj her şey ama bazen ekranda parmak izi de bırakmak gerekiyor!..