Ev, kişinin bir özel tarihi değil midir? Hangimiz yaşadığımız evleri unutabiliriz, ayrılığımız geçmiş yılların uzun dehlizinde maya tutsa da... Her gün adımladığımız sokak adları unutulabilir; kentler, kasabalar yeni kimlikleriyle değişime uğrayabilirler. Fakat evler, hafızalarımızın kuytusunda varlıklarını sürdürürler. Sürdürürler, çünkü her evin bir odası, bir salonu, bir kapısı ve kapı aralığı dahi anılarımızın kileridir aynı zamanda...
Ekmel Denizer, "Bir Trakya Masalı"na şu cümle ile başlıyor: "Nedeni ne olursa olsun terk edilmiş bir evin ardında kalanlar, (Türkçem bağışlasın) beni hep bir melale sürüklemiştir." Bu, aynı zamanda "melali anlayan nesil"den biri olarak Denizer'in yazdıklarının da anahtarı niteliğinde...

DENİZER DE BENİ BAĞIŞLASIN
Terk edilmiş bir ev ile birlikte terk edilmiş, bir kitap, bir yazar ve bir yayınevi... Ve bütün bunların toplamından yeniden yaratılan (Denizer de beni bağışlasın), "öykü" diyorlar ama, Frenklerin "novella" dedikleri türden bir uzun anlatı... Çünkü, Denizer anlatıyor: Uyanmadan az önce görülen bir düşün ardından nerelere gidilebileceğini de, sünnet düğününde bir türlü üfleyemeyen sarhoş gırnatacının yürek parçalayıcı yakarışını da anlatıyor.

İRONİ İLE ANLATIYOR
Trakya'nın geçmişine, yüzyılların ardında saklı duran kültürüne, çiçeğine böceğine, ve tabii o toprakla geçmişini, şimdisini ve geleceğini yoğuran insanına, arkadaş ve akranlarına göndermelerde bulunuyor. "Melal"in aynasından bakarken anlattıklarını "ironi" ile de harmanlıyor, İşin güzel yanı da Rize doğumlu bir Karadenizli olmasına rağmen, anlattıklarına zaman ve mekân olarak Trakya'yı seçmesi... Anlatımında İstanbul Türkçesini kullanırken kişileri konuştururken Trakya ağzının inceliklerini yazıya taşıması...

ALTI UZUN ÖYKÜ VAR
"Vakit ayran burcundan, su katılınca beyazlayan bir renksizliğin burcuna geçmek üzereyken izin istedik." benzeri anlatım güzellikleriyle yazdıklarını süslemesi... "Bir Trakya Masalı", kitaba adını veren uzun öykü yanında altı da kısa anlatıdan oluşuyor: "Günbatımı Buradan Eser", "Abidinmiş", Salıgünü", "Yalın Bir Öykü", "Alpullu" ve "Kaldığım Yerden"... Ama bütünüyle okunduğunda "Bir Trakya Masalı'nda yer alan mesela bir "Karanfil", "Abidinmiş" öyküsünde de okurun karşısına çıkıyor. Köşesinde kendi kozasını ören bir yazardan usta işi bir öyküler toplamı...
(*) Bir Trakya Masalı: Ekmel Denizer, Donkişot Yayınları 120 sayfa.