Sadece futbolda (Ve diğer spor dallarında) mı jübile diye bir "Kurum" vardır? "Diğer alanlarda", örneğin "Siyasette" jübile olur mu?
"Jübile" ne zaman yapılmalıdır? Sporcu veya siyasetçi "Jübile zamanlamasını" kendisi mi belirlemelidir, yoksa "Statta yuhalanmayı" ya da "Birkaç kez seçim kaybetmeyi" mi beklemelidir?
"Rüzgârın tersten estiğini gören... Parti içinde desteğinin azaldığını hisseden" lider ne yapmalıdır?
Dünyada ve Türkiye'de "Kimler", kendiliklerinden "Benden bu kadar" diyerek çekilmeyi başarmışlardır?
Bugün... Bu konularda... Bir "Gezintiye... Sörf yapmaya" ne dersiniz?
***
DEMİR LADY
Margaret Thatcher... Muhafazakâr Parti Genel Başkanı'ydı... Başbakan'dı... Güçlüydü... "Demir Lady" diye anılırdı.
1979'da İngiltere'de Başbakan oldu.
1990'da... Partisi içinde "Mırıldanmalar" başlayınca... Kimsenin "Git" demesini beklemeden, hatta "Kongre toplamayı" bile düşünmeden... "Çekilmesini bildi."
Sonra da anılarını yazdı.
***
ANILAR
Margaret Thatcher'ın anıları, siyasetle ilgilenenler için "Başucu kitabı" olmalı.
Thatcher "Parti içinde huzursuzluk" başlayınca yakın çalışma arkadaşlarını... Bakanları... "Başbakanlık konutuna" çağırır.
Ve onlara sorar:
- Sizce ne yapmalıyım?
Sonrasını... "Demir Lady'nin" kendisi söylesin:
Francis Maude'u güvenilir bir yandaş olarak görüyordum... Beni desteklediğini, mücadeleyi sürdürdüğüm sürece arkamda olacağını, ama kazanacağıma inanmadığını söyledi.
Peter Lilley geldi... Aday olmam halinde beni destekleyeceğini, ama kazanmamın hayal bile edilemeyeceğini söyledi.
David Vaddington, kazanmamı istediğini ve bana destek vereceğini, ama zaferi garanti edemeyeceğini söyledi ve odayı gözyaşları içinde terk etti.
Alan Klark moral verdi... Kazanamayacağımı bilsem de mücadeleyi bırakmamamı, şerefimle yenilmenin sessizce karanlıklara karışıp, çekilmekten iyi olduğunu söyledi.
Doğruca yukarı, Denis'i (Başbakan'ın kocası) görmeye çıktım... Sevgimiz, aramızdaki açık sözlülüğü asla engellememişti... Bana geri çekilmemi önerdi... "Artık devam etme sevgilim" dedi.
Ve... Margaret Thatcher "İstifasını" Kraliçe'ye sunmak için Başbakanlık Konutu'ndan "Gözyaşları içinde" çıkar... İşte kendi ağzından o anlar:
- Kendimi tutmaya çalıştım ama koridoru yürüyüp tıpkı on bir yıl önce gelişimde olduğu gibi beni alkışlayanların arasından geçerken, gözyaşlarım yanaklarımdan aşağı süzülmeye başladı.
***
"BARONES"
Margaret Thatcher "Zamanında çekilmeyi" başardı... "İtibarı, saygınlığı" azalmadı.
"Barones" unvanına layık görüldü.
Değişik ülkelere... Üniversitelere... Konferanslara davet edildi.
Ne diyelim?... "Toprağı bol olsun."
***
SİYASETE VEDA
Osman Bölükbaşı (1913- 2002)... Türk siyasetinin "Anadolu Fırtınası."
"6 kez" Meclis'e girdi... "1950... 1954... 1957... 1961... 1965... 1969."
Parti lideriydi... Hapse atıldı... Cezaevinde iken "Milletvekili seçildi."
Alkışı gördü... Ama "Vefasızlığı... İhaneti" daha fazla yaşadı.
Dostumuzdu... Oğlu Deniz Bölükbaşı "Babası ile ilgili kitap yazdı... Bazı anılarımızı da kitabına aldı."
Ve bir gün... Bölükbaşı... "Artık jübile zamanı" dedi... Kendiliğinden köşesine çekilmesini bildi.
Bizzat kendisinden dinlediğimiz "Siyasete veda" şiiri daha dün gibi aklımızda:
Fazilet yolunda çektim çok çile,
İkbale kul olup düşmedim dile,
Görmedim vefayı dostlarda bile,
Seraba harcanmış ömre yanarım.
Hürriyet bir Şirin ben Ferhat oldum,
Devirler boyunca boşaldım durdum,
Bir ömür yitirdim acep ne buldum,
Seraba harcanmış ömre yanarım.
***
FERRUH BEY
Siyasette bir "İstanbul beyefendisi." Ferruh Bozbeyli... 91 yaşında.
5 yıl Meclis Başkanlığı yaptı... 1965-1970.
"Dürüst... Adil... Saygın" bir devlet adamı... "Kendi partisinden olmayanlardan bile" oy alırdı.
Adalet Partisi'nden ayrıldı... Demokratik Parti'nin "Kurucu Genel Başkanlığını" yaptı.
Sonra... Arkadaşlarının çoğu "Eski partilerine dönerken..."
Ferruh Bozbeyli "Bir siyasetçi, siyaseti bırakmasını da bilmeli" dedi ve... Köşesine çekildi.
"Dostumuza" sağlıklı ömür dileğimizle...
***
NOKTA
Kimseye akıl verecek , "Artık çekilme zamanı" diyecek halimiz yok.
Herkes "Kararını" kendisi verir.
