Karnımız aç... Fakat... Canımız bir şey yemek istemiyor.
Taziye çadırında...
Karşımızda Emre Elitaş oturuyor...
Şehidin kardeşi...
"Asker." "Yemek tepsisini" onun önüne koyuyoruz:
- Emre... Askersin, güçlü olmalısın... Benim yemeğimi de sen ye.
Emre "Olur abi" diyor.
Yanımızda oturan "Bostan Baba" bir bardak su uzatıyor:
- Bari suyumu iç.