Seneler önceydi...
1960'ların ikinci yarısı.
Adalet Partisi'nin kongresi vardı.
Delegelerden biri "Gösterilerden...
Yürüyüşlerden" yakındı.
Ona göre... "Hükümet önlem almalıydı...
Protesto eylemleri yasaklanmalıydı." Sonra... "Genel Başkan ve Başbakan" Demirel kürsüye geldi.
Ve "Hükümeti eleştiren delegeye" ismiyle hitap etti:
- Sefer... Beni iyi dinle... Gösteri ve yürüyüş Anayasal bir haktır...
Kimse engel olamaz...
Yürüsünler... Tabanları yanana kadar yürüsünler...
Yollar yürümekle aşınmaz...
Yeter ki vurdu kırdı olmasın.
Ne kadar acıdır ki...
Alkışlanması gereken "Yollar yürümekle aşınmaz" sözü senelerce Demirel'in aleyhinde kullanıldı.