Cumali Atilla... Sur'da... Rastgele bir evin kapısını çalıyor:
- Ben Büyükşehir Belediye Başkanıyım... Çayınızı içmeye geldim.
Atilla "Elazığlı... Kürtçe biliyor."
Ziyaret ettiği evde çay içiyor... Dert dinliyor.
Budur... Bu kadar... Diyarbakırlı "Allah razı olsun" diyor.