Aydınlar Ocağı çevresi... Hulusi Çetinoğlu, Sabahattin Zaim, Aydın Bolak, Süleyman Yalçın, Şaban Çavuşoğlu gibi isimler... 30 kişi kadar.
Beklentisi olmayan insanlar. İş, ihale, tayin, makam peşinde koşmayanlar. Özal'a dostça "Tavsiyede... Eleştiride" bulunanlar.
Bu kadro İstanbul'da toplanırdı... Yılda 8-9 kez... Sheraton'da. (Şimdi Ceylan Intercontinental) Mevlana Salonu'nda.
Toplantıya, Özal da bir temsilcisini gönderirdi... Devlet Bakanı Kazım Oksay.
Kazım Oksay kabine dışı kalınca... Toplantılara Devlet Bakanı Cemil Çiçek katılmaya başladı.
Toplantıda her şey konuşulurdu... Bakan da dinlerdi... Not alırdı...Dinlediklerini Başbakan Özal'a aktarırdı.
1. Özal öldü... Toplantıya katılanların çoğu yine sizlere ömür.
2. Ama birkaçı hayatta... Ayrıca... Allah uzun ömür versin, Kazım Oksay da hayatta.
3. Cemil Çiçek'i söylemeye gerek yok...
Duayen siyasetçi konumunda. Böyle dostlar... Dostça öneride ve eleştiride bulunanlar...
Her dönemde, her lidere lazım.
Lider ne yaparsa alkışlayan, yanlışa bile doğru diye baş sallayan her zaman bulunur... Çoktur.
Ama... Lider biraz güç kaybederse... Hepsi toz olur.
Keşke bir TV kanalı "Bu konuda" bir program yapsa...
Cemil Çiçek'i "İstanbul'daki toplantıya katılanlardan hayatta olanları" ekrana çıkarsa...
Harika bir program olur... Fakat... Çok zor. Cemil Çiçek kabul eder mi?.. Sanmıyoruz.
Diğerleri "Evet" derler mi, gelirler mi?.. Yine sanmıyoruz.
Onlar... Reklam peşinde koşmayanlar... "Ben dedim ki" diye söze başlamayanlar.