Bakkal dükkânında bir sürü "Anahtar" vardı... Ev anahtarı... İşyeri anahtarı... Otomobil anahtarı.
"Kimlerin" diye sorduk.
Emine Hanım dedi ki:
-Konu komşunun... Mahalle halkının.
-Size mi bırakıyorlar?
-Evet... Kimi izne çıkar... Kimi çarşıya gider... Anahtarlarını bize bırakırlar... Sonra eşleri veya çocukları gelir, alırlar.
"Güven" diye işte buna denir.
Günümüzde kim kime ne kadar güveniyor acaba?
Berlin'de... Almanlar... Bizim Bakkal'a "Evlerinin anahtarını emanet edecek kadar" güveniyorlar.