Öğretmenlerimizi çok seviyoruz... Zaten "büyüklerimizin" konuşmaları, demeçleri, öğretmenler günü kutlamaları da "öğretmenleri ne kadar çok sevdiğimizin" göstergesi.
Ama... Öğretmen "dertli."
Kimi "atama" bekliyor, kimi "eş durumundan tayin" istiyor.
Kimi "geçinemiyor... İkinci işte çalışıyor."
"En değerli varlığımızı... Çocuklarımızı" emanet ettiğimiz öğretmen dertliyse, "ülke de dertli demektir."
"Mutsuz öğretmenden" mutlu çocuklar yetiştirmesini nasıl bekleriz?
Öğretmenim!
"Günün" kutlu olsun.