Burhan Kuzu'nun "siyasetçilerin çoğunda espri yeteneği yok" sözleri düşündürücü.
Gerçekten çoğu "espri yeteneğinden" mahrum mu?
Asık suratlı görünmeyi "siyasetin raconu" mu sanıyorlar?
"Ağır ol molla desinler" misali.
Oysa tanıdığımız pek çok milletvekili de "Meclis dışında şakacı... Esprili."
Ama bir kısmı "Meclis'e girince değişiveriyor."
Gülen yüzü "mahkeme duvarına" dönüşüveriyor.
Neden acaba?
Siyasetin "esprili" isimlerinden, rahmetli Mustafa Taşar dostumuz derdi ki:
Bütün suç Meclis'in döner kapılarında.
Her gün Meclis'e girerken döner kapıdan geçmek zorundasınız... Döne döne başınız dönüyor, huyunuz değişiyor.