Kaya Toperi'nin bir sözünü buraya almalıyız:
- Yıllarca Özal'la çalıştım... Ve şunu gördüm... Özel hayatı yoktu. Buna "tanıklık" ederiz.
Özal'ı "1960'lı yıllardan... DPT Müsteşarlığı günlerinden" tanırız.
"İşinin delisi" denilen tiplerdendi.
"Böylelerinin" özel hayatı olmaz.
Siyasette "çok olmasa da örnekleri var... Ama şimdi isim saymaya, konuyu dağıtmaya gerek yok."
Özal, 17 Nisan 1993 Cumartesi sabahı kalp krizi geçirmeseydi... Ölmeseydi...
Öğleden sonra ne yapacaktı?
Ertesi gün programı neydi?
Ve "daha sonraki" günler?.. Haftalar?..
Aylar?..
Toperi'den Özal'ın "programını" aldık.
Nisan... Mayıs... Haziran... Temmuz...
Ağustos...
Eylül... Ekim...
Örneğin ekimde Almanya'ya gidecekmiş.
Bonn'da konferansta konuşmaya.
Konu: "Avrupa'nın geleceği." Yerimiz yetseydi de "7 aylık programın tamamını" köşemize alsaydık.
Program "şunu" gösteriyor:
Çalışan... Koşan... Her günü dolu...
Özel hayatı olmayan... İşinin delisi bir Cumhurbaşkanı.
Mekanı cennet olsun.