Şırnak'ta toplantıdayız.
Konuşmacılar sırayla kürsüye çıkıyorlar.
Sıra Rifat Hisarcıklıoğlu'na geldi.
Rifat Bey "biliyorum, program uzun... Onun için çok kısa konuşacağım" dedi.
Ama konuşmaya başlayınca da... Susmak bilmedi.
***
Rifat Bey
"zamanı aştığını, konuşmayı uzattığını" fark etti... Ve başladı gülerek anlatmaya:
Eskiden biri kürsüde uzun konuşunca, derdim ki...
Amma da uzun konuşuyor.
Ama TOBB'a başkan olunca... Kürsüye çıkınca...
Aynı şey bana da oluyor... Konuşuyorum da konuşuyorum.
Galiba bu bir hastalık... Başkan hastalığı... Veya kürsü hastalığı... Ya da mikrofon hastalığı.