Sivas'ta "bir yeri" ve de "bir kişiyi" mutlaka görmek istiyorduk.
Yer: Madımak Otel.
Nihayet "tadilat" başlamış... "Müze" olacak. Sevindik.
Kişi: Kunduracı Veysel Ceylan.
Yaşlıydı... "El işi" kundura yapardı... Rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu'nun ısrarıyla biz de yaptırmıştık. (Rahmetlinin hediyesi... Giymeye kıyamıyoruz.)
Kunduracı Veysel Usta ölmüş... "El yapımı kunduracılık" da onunla birlikte artık tarihe karışmış... Üzüldük.
