Dün Ankara'da "Tacettin Dergâhı'nda"
Muhsin Yazıcıoğlu'nun mezarının başında "Beyaz Buluşma" vardı.
Bugün, Sultanahmet Camii'nde "mevlit."
Yarın da Üsküdar-Bağlarbaşı Kültür Merkezi'nde "Muhsin Yazıcıoğlu Sempozyumu."
"Dostlarının" onu unutmaması "sevindirici."
Ama ölümünün üzerindeki "kuşku bulutlarının" kalkmaması da "üzüntü verici."

***
12 Eylül 1980 ihtilalinden önce "emniyette" bir "özel bölüm" vardı: "C-4."
İhtilalden sonra "o bölüm, Mamak'a taşındı."
Çok kişi "C-4'ten geçti... İşkenceden."
Muhsin Yazıcıoğlu da "onlardan biriydi."
***
"Onlar" Muhsin Yazıcıoğlu ve arkadaşları, "önce devlet" diyorlardı.
Örneğin Yaşar Okuyan, 1977 seçimlerinde, duvarlara "Önce Devlet" afişlerini asıyordu.
***
İhtilal oldu, Mamak'ta yattılar.
Çıkınca yine "Önce Devlet" demeye devam ettiler ama...
Devletin yanına "Demokrasi"yi de eklediler: "Önce Devlet ve Demokrasi."
***
Dün Yaşar Okuyan'la "o günleri" konuşuyorduk.
Dedik ki:
- Başına gelen onca işten sonra Muhsin Yazıcıoğlu, bir gün bile devlete küsmedi.
Okuyan "doğru" dedi:
- Türk milliyetçiliğinin özelliği... Farklı bir duygu bu... Bizim kesimde "devlete karşı boynumuz kıldan ince" felsefesi hâkim.