Öğrenciler "cin gibi." Her biri "ateş parçası."
Biri diyor ki "kermes düzenleyelim."
Diğeri diyor ki:
- Benim annem çok güzel içli köfte yapar.

***

Vilayetin önünde bir "kapalı çarşı" var. Orada başı açık, başı kapalı "nineler, anneler, ablalar..." Kimi "tüp ocağı" getirmiş, gözleme açıyor. Kimi "içli köfte" yapıyor. Kadınlar "çocuklarımız için" diyorlar. Anneler hazırlıyor, öğrenciler satıyorlar.

***

"Okul geceleri... Eğlenceler" düzenliyorlar.
Sesi güzel öğrenciler "koro kuruyorlar."
"Konser" veriyorlar.
"Okul tiyatroları" da var.
"Geceye, eğlenceye, konsere, tiyatroya giriş parayla."

***

Toplanan para "nerelere" mi gidiyor?
Nerelere harcanmıyor ki?
Örneğin... Okullarda bazı "özürlü öğrenciler" var.
Aileleri tarafından okula "bebek arabası ile taşınan" öğrenciler. "Toplanan paralarla" onlara özürlü aracı alınıyor. Tam 44 özürlüye "akülü, 44 araç."

***

Gittik gördük, Malatya'da "sosyal sorumluluk sahibi, çevreye duyarlı, paylaşımcı ve kendine güveni sonsuz" bir nesil yetişiyor.