Endonezya'ya daha önce de gitmiştik. O zaman parlamentonun 38 üyesi "Cumhurbaşkanı tarafından, Silahlı Kuvvetler mensupları arasından" atanıyordu.
Genelkurmay Başkanı ve Kuvvet Komutanları "aynı zamanda parlamenterdi."
2004'te Anayasa değişmiş.
Asker "kışlasına çekilmiş."
***
Cumhurbaşkanı Susilo Bamyang Yudhoyono.
Eski Genelkurmay Başkanı. Emekli olup, İçişleri Bakanlığı yapmış.
Sonra istifa edip "parti kurmuş."
Seçimde partisi "dördüncü gelmiş ama..."
"Halk tarafından" Cumhurbaşkanlığına seçilmiş.
Cumhurbaşkanı Yardımcısı ise sandıktan "birinci çıkan partinin" genel başkanı. (Yusuf Kalla)
***
Bizde eskiden Turgut Özal'ın adını
"TÖ" diye yazanlar olurdu.
Şimdi Başbakan'ın adını "RTE" diye yazanlar olduğu gibi.
Bu kısaltmalarda biraz "dalga geçme havası" var.
Endonezya'ya gelince...
Cumhurbaşkanı'nın adı "oldukça uzun."
Onun için, TV'de bile Cumhurbaşkanı'ndan bahsedilirken "ESBEYE" deniliyor.
Gazetelerde "isminin baş harfleri" yazılıyor: SBY.
Bu durumdan da "Cumhurbaşkanı dahil, kimse rahatsız değil."
***
Türkiye nire, Endonezya nire.
Mesafe "15 bin kilometre."
Ülkenin bir ucu ile diğer ucu arasındaki uzaklık "Londra-Bağdat" uzaklığı.
İşte bu Endonezya'da mermer "yine" mermer.
Zaman "zaman."
Dünya "dünya."
İstirahat "istirahat."
Hayvan "hayvan."
Bizimki ile "aynı" veya bizimkine "benzer" kelime o kadar fazla ki.
***
Nüfus "çok."
Kömür, alüminyum, kauçuk, kakao, kahve, palmiye yağı "çok."
Ülke, dünyanın ikinci büyük altın rezervine sahip.
"Bizimkiler" bir açılıverseler, Endonezya'da pek çok sektörü (başta inşaat, makine) avuçlarının içine alıverirler.
Zaten "hafiften hafiften" başlamışlar.
Ama "çok az, çok ağır."
