Şanghay'da bir sabah saat 08.30 sularında Yu Garden'a gittik.
Burası "eski Çin mahallesi."
Şanghay'ın "özellikle turistlerin geldiği" önemli bir alışveriş yeri.
Dükkanlar henüz açılmamıştı.
Ama dükkan sahipleri ve çalışanlar gelmişlerdi.
Dükkanların önünde "sabah sporu" yapıyorlardı.
Çin'de "spor yapmadan güne başlayan yok gibi."

***
Girdiğimiz her dükkanda çalışanlara "kaç yıldır bu işyerindesiniz?.. Burası sizin kaçıncı işiniz" diye sorduk.
"İş değiştirmek" yok gibi.
Ve iş değiştirmek "ayıp gibi."

***
Çinliler, özellikle de kadınlar "ticarette çok başarılı."
Bize "bir şey satmak için" öylesine çırpındılar ki.
Ama "taciz etmeden."
Oramızdan, buramızdan "çekiştirmeden." Hiç niyetimiz yoktu, Çinli kadının biri bize "10 dolara" bir terlik satmak istedi.
Terliğin üzerinde "ayak sinirlerinin geçtiği her yerle ilgili farklı kabarık noktalar" var.
"Sağlığınıza iyi gelir, isterseniz doktorunuza sorun" dedi. Çinli satıcı kadını baştan savmak için "2 dolar" uzattık. "Olur" diyerek terliği poşete koymaz mı?