Eski DYP'li, eski ANAP'lı öyle veya böyle "gidecek bir kapı" bulmakta zorlanmıyor.
Zorlananlar ise CHP'liler. Konya'da, Niğde'de, Mersin'de, Adana'da, Kars'ta, Nevşehir'de, Kırşehir'de pek çok CHP'li gördük "hem partisine kızıyor ve hem de gidecek başka adres göremiyor."

***
Kendi üst yönetimini "en acımasızca eleştiren partililer kimler" diyecek olursanız...
Elbette CHP'liler.

***
Gözlemlerimiz:
1. CHP'lilerin çoğu partilerine "ideolojik bir bağlılık" içinde.
2. Yine pek çok CHP'lide "küçük burjuva" havası mevcut.
3. Konuştuğumuz her 10 CHP'liden 7'si, 8'i sanki şu havada: "Demokrasi bizim tekelimizde... Bizim dışımızdaki demokrat değil."
4. Başka bir partiye gitmeyi ayıp sayanların yüzdesi, diğer partilere oranla "CHP'de daha yüksek."

***
Bir başka gözlemimiz:
CHP'de herkes kendisini "genel başkan sanıyor."
Yine kendisini "genel başkanlığa layık gören sayısı" CHP'de çok fazla.

***
CHP eğer "ideolojik yelpazesini biraz daha açıp, topluma daha büyük bir pencereden bakabilse..."
Ve CHP'liler arasında "sevgi, dayanışma" sağlanabilse... CHP'nin tırmanışa geçmesi işten bile değil.
Zira "kök öylesine derin ve sağlam ki."