Kars'tan kaşar, Çayeli'nden kuruyemiş, Malatya'dan kayısı...
***
İkiye bölünmüş bir simit. Demirel onu da ikiye böldürdü. Yanına da iki ince dilim tuzsuz beyaz peynir koydurdu. İşte Süleyman beyin "saat 16.00'daki öğünü."
O sabah Demirel'e Kars'tan kaşar peyniri getirilmiş.
Süleyman bey "Hançerlioğlu getirdi... Anadolu bizi besliyor" dedi.
Tabaklarımıza "ince birer dilim" de kaşar eklendi.
***
Süleyman bey sordu:
- Kuruyemiş nedir bilir misin?
- Evet, Karadeniz'de olur... Kiraza benzer.
- Ama kirazdan çok farklıdır... Hiç yedin mi?
- Efendim Rize'de yemiştim.
***
O sabah Rize-Çayeli'nden Mehmet Kalyoncu, Demirel'e hediye getirmiş.
Kuruyemiş.
Demirel dedi ki "çok güzel... Tadına bir bak."
Önümüze, koca bir tabak kuruyemiş konuldu.
Biz Süleyman beyin anlattıklarını not etmekle meşguldük.
Demirel ise ikide bir "kuruyemişin tadına bak" diyordu.
***
Kuruyemiş tabağının yanında bir de şiir vardı. Mehmet Kalyoncu yazmış, kuruyemişe eklemiş.
Bu güzel kuruyemiş
Yetişir Çayeli'nde
Lezzeti ordan gelir
Dostluk var temelinde
Demireller yesinler
Yemişler ellerinde
Eserleri parlıyor
Çayelim gözlerinde
***
Derken Güniz Sokak-31'e "Malatya'dan bir ziyaretçi" geldi.
Süleyman beye kayısı getirmiş. Demirel güldü:
- Söyledim ya sana... Anadolu bizi besliyor... Dur kalkma... Kayısının da tadına bir bak.
