Van'ın girişinde "koca bir anıt" gördük. Dediler ki "pişikin heykeli." Pişik "kedi" demek. Van'da, üniversitenin hemen arkasında, karların ortasında bir bina gördük. Van kedisi "Araştırma Merkezi." Vanlılar'ın deyimiyle "pişik evi." Van kedisi ile ilgilendiğimizi gören İkram Kali sordu. - Sizi Kedi Anne ile tanıştırayım... İster misiniz? Biz "pişik anne" diyecek olduk. İkram "Van şivesine çabuk alıştınız" diye güldü. Ve Alipaşa Mahallesi, Toraman Sokak, 55 numaralı evin kapısını çaldık.
TANRI MİSAFİRİ
- Hele kim kapıyı tıngırdatiir?.. Bekleyesen, namazdayım, selam verip, yetişirem. Az sonra kapı açıldı: - Aha kimi görürem?.. Sen gazetecisen?.. Bana misafir mi gelmişsen? İçeri girdik, oturduk. "Kedi anne" hemen sağa, sola telefon etmeye başladı: - Aha çatlayasez, patlayasez... Bana Angara'dan Tanrı misafiri gelmiştir... Bilin baham, kimdir?.. Kıskançlıhtan ölesez.
SEVİM KAPTANOĞLU Yavuz beg. Benim adım Sevim Kaptanoğlu. Vanlılar bana söyler Kedi Anne. 500 senelik Vanlı'yek. Kurtuluş Savaşı'nda 50 şehit vermişek. Ayrıcanan, Ermeniler 30 akrabamızı yakmışter. 22 yıldır kedi beslirem. Ne zaman yarişma olir, katılirem. Birincilik madalyasini hep ben alirem. Van'da en güzel pişik, benim pişiğimdir.
ANNE'NİN GÖZYAŞLARI
"Kedi Anne"nin evi kedi resimleriyle
dolu. Ama evde hiç kedi yok. "Neden yok" diye sorunca... Kedi Anne başladı ağlamaya: - Miniş var idi benim kızimdi... Baboş var idi, benim oğlumdi... Ne zaman ben gitti Hacca, pişik üzüldi, agzina ekmek koymadi... Hasretlik çekti... Ben döndü, geldi Hacdan... Pişik bir hefta boyinca agladi... Sonra öldi... Kedi anne kaldi kedisiz... Miniş'im, kızim benim... Baboş'um mert, yigit oğlim... Duvarın dibina gömmüşam.
SİBEL CAN
- Kedi Anne, üzülme... Ve bize Miniş'i anlat. - Güzellik kraliçesi idi... Hakan Ural Van'da asker iken, karısı Sibel Can buraya gelmiş idi... Senin gibi misafirim olmuş idi... Miniş'i sevmiş idi... Allah'ın birliğine inandığın gibi inanasen, yedi yaşındaki çocuktan akıllı idi... Van gölünde yüzer, musluktan su içer, misafire kapıyı açardi... Laf dinler, insan gibi tuvalete gider idi...
TV YILDIZI KEDİLER
Kedi Anne, hem ağladı, hem anlatmaya devam etti. - Bir hafta boyunca aç kalsa, hırsızlığa tenezzül etmez idi... Amerika'dan, Japonya'dan geldiler... Miniş'imi, Baboş'umu televizyona çektiler... Ah benim yavrularim, öteki dünyaya erken gittiler... Kedi Anne'yi yalnız bıraktiler... Ben ağlamayim de kimler ağlasin?
JAPONYA'DA YARIŞMA
Japonya'da "kedi yarışması" olmuş. Bir Japon, Van'a gelmiş. Kedi Anne'den 15 milyona bir kedi almış. Bu kediyle yarışmaya katılmış. Gerisini Kedi Anne anlatsın: - Benim sattiğim pişik, Japonya'da birinci olmiş... Sahibi de 200 bin dolar mükafat almiş... Sahibi bana mektup yaziy... Pişik Anne, sağolasin diyi.
KAPAK KIZI MİNİŞ
Van'da, hacı kadın "erkek eli sıkmaz... Erkekle resim çektirmez." Ama Kedi Anne'nin bize kanı kaynadı. Ve boynumuza sarılıp, ağlamaya başladi: - Yavuz bey... Miniş'im öldi, Baboş'um öldi... Miniş'im öyle güzel idi ki, İstanbul Hava Yolları'nın dergisine kapak bilem olmuş idi... Ah Miniş'im, vah Baboş'um.
