Futbolun adaleti yok. Bunu söylerken asla Bursaspor'un şampiyonluğuna ve tarihi başarısına gölge düşürmek istemiyorum. Top Fenerbahçe'yi hiç sevmedi. Sanki Allah Fenerbahçe'nin şampiyon olmasını hiç istemedi. Normalde 7-0 bitecek maç 1-1 bitti. Fenerbahçe'nin çektiği büyük acı için kaygı duymak lazım. Direkten dönen toplar, Onur'un müthiş kurtarışları dakikalar geçtikçe şampiyonluğu Fenerbahçe'den yavaş yavaş aldı götürdü. Bu Fenerbahçe tarihindeki ikinci travma. Bu acı Denizli'de kaybedilen şampiyonluktan da kötü. Dün gece Fenerbahçe kötü oynasa, pozisyon bulamasa diyeceğiz ki, Fenerbahçe getirdi getirdi, son maçta kaybetti. Ama bakıyoruz, Trabzonspor'un tek pozisyonu yok. Ancak çok tuhaftır ki, Trabzon'un attığı gol var. Tüm maç boyunca tek kale oynayan Fenerbahçe'nin ikinci golü bulamayıp şampiyonluğu kaybetmesi 100 yıl geçse de unutulamaz. Fenerbahçe gol için her şeyi yaptı, ama direkler ve Onur, mükemmel oynayan Trabzonspor defansı Fenerbahçe'nin ekmeğine kan doğradı. Allah kimseye bu acıyı vermesin.

TAM BİTİRDİM DERKEN...
Trabzonspor'u tebrik etmek lazım. İyi savundular, onurlu bir mücadele yaptılar, kalelerinde önemli pozisyonlar vermelerine rağmen onlar da tarihleriyle hesaplaşabilecek konuma geldiler. 1996 yılında Fenerbahçe, Trabzonspor'u şampiyonluktan etmişti, tıpkı dün geceki gibi. Aradan 14 yıl geçti bu sefer aynısını Trabzonspor, Fenerbahçe'ye yaptı. Fenerbahçe de en az Bursaspor kadar hak etti ama futbol öyle bir spor ki, tam işi bitirdim derken acıların en büyüğünü son maçta çekebiliyorsun. Tarihinde bir ilki gerçekleştiren Bursaspor'u ve teknik direktör Ertuğrul Sağlam'ı canı gönülden tebrik ediyorum.