Fenerbahçe mahkum oynadı ama alınan bir puan, skor açısından çok önemli. Hem geçen sene dünyada yarattığı marka değerinde prestijini korudu, hem de önündeki iki maça az da olsa umudunu taşıdı. Dün gece alınan önemli skorun tek nedeni Fenerbahçe'nin oyun disiplininden kopmamasıydı. Yoksa topu ayağında çok az tutan, hücuma çıkamayan bir Fenerbahçe vardı sahada. Şimdi birçok kişi şunu düşünebilir: Acaba Alex'in sakatlığı ve dün gece oynamamış olması Fenerbahçe'de orta saha direncini artırdı mı? Pekala kabul edilebilir bir gerekçedir. Ama Alex'in oynamayışı pek tabii ki 90 dakikada topun çok daha fazla Arsenal'da kalmasını sağladı.
Ayrıca orta saha direnci arttığında da başta Lugano ve Edu çok az hatayla oynadılar. Çünkü orta sahadan sürpriz çıkış yapan oyuncuları kontrol etmek zorunda kalmadılar. Ama Roberto Carlos tam bir felaket. Oynadığı sürece tek bir olumlu iş yapmadı, yapamadı ve sakatlandı gitti. Aslında Arsenal'in sakat oyuncularının fazla oluşu ve tempoyu düşük tutmaları da Fenerbahçe için büyük avantajdı. Asıl sıkıntı Alex iyileştiğinde Güiza ve Semih'ten birinin kesilebilecek olması. Fenerbahçe'nin dün geceki oyun mantalitesi Zico dönemini biraz da olsa hatırlattı. Düşük tempo ve iyi savunma geçen yılki başarının en önemli anahtarıydı. Ama geçen senenin fazlası Fenerbahçe'nin çok daha iyi hücum organizasyonlarına giriştiği ve pozisyon bulduğuydu.

ROSETTİ ÇOK İYİ YÖNETTİ
Şimdi Fenerbahçe'nin önünde iki maç daha var. Porto'yu mutlak yenmek zorundalar. Ondan sonra diğer maçın skoruna göre son maça farklı bir strateji ile çıkabilirler. Hala zor da olsa Fenerbahçe'nin UEFA için şansı var. Hatta ikincilik bile gelebilir. Ama dün geceki futbollarını ve hücum organizasyonlarını geliştirmek zorundalar.
Sonuçta Fenerbahçe pazar günkü derbiye moralli çıkacak.
EURO 2008'den tanıdığımız İtalyan hakem Roberto Rosetti fevkalede bir maç yönetti. Aslında kendisine fazla bir iş düşmese de nerdeyse sıfır hatayla düdük çaldı.