Sur'da güvenlik güçlerimizin yakaladığı insansız hava aracının (İHA) PKK'nın eline nasıl geçtiği Joe Biden'in, PKK destekçisi gazetecilerle görüşmesinden belli oldu.
PKK'cı akademisyenlere desteğinin sebebi de aynı.
Adam, Can Dündar'ı da "büyük kahraman" ilan etti.
Madem öyle soralım bay coniye, ABD'nin sırlarını ifşa eden gazeteci Julian Assange'yi niye "terörist" ilan ettin?
70 akademisyeni niye tutukladınız?
Söyle bakalım co!
Size gelince terörist, bize gelince 'kahraman' ha…
Hadi be!
Demek ki 'Reis' boşuna "yedi düvelle savaşıyoruz" demiyordu.
Neyse.

İyisi mi ben kalp krizi sonucu hayatını kaybeden Mustafa Koç'un annesi Çiğdem Simavi'yi anlatayım.
Kadın 2 gündür hastaneden ayrılmıyor.
Duyunca gözlerim doldu…
Analar böyledir işte! 'Ağlarsa anam ağlar' lafı boş değil yani.
Onun yüreği yanar.
Dokuz ay karnında taşır.
Uyumaz uyutur, Yemez yedirir, Dünyanın en güzel sesiyle ninni söyler.
Gece yavrusu ağlar uykusu kaçar.
Gülünce yüzünde güller açar.
Saçını süpürge eder, zerre kadar sızlanmaz.
Ana gibi yar yok.
Evlat acısını da esas ana yaşar…
Yüreği kavrulur!
Yine tatlı anam düştü aklıma.
"Bebeğimi görmek istiyorum" dedi yeni anne.
Kucağına sarmalanmış beyaz bir bohça verdiler.
Anne, bebeğinin yüzünü görmek için kundağı açtı ve çok şaşırdı.
Anne ve bebeğini seyreden doktor ise arkasını döndü.
Bebeğin kulakları yoktu.
Ama duyuyordu.
Aradan seneler geçti.
Çocuk okula başladı.
Bir gün okul dönüşü eve koşarak geldi ve kendisini annesinin kucağına attı.
Ağlıyordu.
Bu onun yaşadığı ilk büyük hayal kırıklığıydı.
Hıçkırarak annesine:
"Bugün bir çocuk bana ucube dedi" diye dert yandı.
Küçük çocuk bu tarz olaylarla büyüdü.
Sevilen ve başarılı bir öğrenciydi.
Annesi, hep yaşıtlarının arasına karışmasını öğütlüyordu.
Ama oğluna çok üzülüyordu.
Babası, aile doktoruna, "Hiçbir şey yapılamaz mı?" diye sordu.
Doktor "Eğer bir çift kulak bulabilirsek, o zaman organ nakli yapabiliriz" dedi.
Sonra oğlu için kulaklarını feda edecek birini aramaya başladılar.
İki yıl sonra bir gün babası, "Hastaneye gidiyorsun oğlum, annen ve ben, sana kulaklarını verecek birini bulduk" dedi.
Ameliyat başarılı geçti.
Gencin morali düzelmişti.
Hayatı başarılarla doldu.
Evlendi ve kaymakam oldu.
Bir gün babasına sordu:
"Bana bu iyiliği kim yaptı baba?"
Babası ise, "Şu anda öğrenemezsin oğlum" dedi.
O sır senelerce gizlendi ondan.
Bir gün açığa çıktı.
Hem de hayatının en karanlık gününde, annesinin cenazesinin başında babasıyla birlikte bekliyordu.
Babası yavaşça annesinin başına doğru elini uzattı; ipek kahverengi saçlarını eliyle geriye doğru itti; annesinin kulakları yoktu…